Προβολή Τραγουδιού
Κάντζ̌α έτον το φίλεμα σ’ |
Παραδοσιακά με την Βέφα ΜιχαηλίδουΣτιχουργοί: Αικατερίνη Παπαδοπούλου
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Βέφα Μιχαηλίδου, Παναγιώτης Ασλανίδης
Κάντζ̌α έτον το φίλεμα σ’ τουζάχ’ έταν τα κάλλα̤ σ’ Ας σα χ̌ειλόπα σ’ το μέλ’ στάζ’ και -ν- ερρούξα σην εγκάλα̤ σ’ Σα πεγάδι͜α κουβαλείς με και χουλιάρ’ νερόν ’κι δί’ς με Σ’ ομματόπα απέσ’ τερείς με κι έναν φίλεμαν ’κι δί’ς με Σα μαλλόπα σ’ αναμεσά κρατείς με τυλιμένον Απέσ’ σην ψ̌η μ’ εκάρφωσες μαχ̌αίρ’ ακονεμένον Σα πεγάδι͜α κουβαλείς με και χουλιάρ’ νερόν ’κι δί’ς με Σ’ ομματόπα απέσ’ τερείς με κι έναν φίλεμαν ’κι δί’ς με Εγώ για τ’ εσέν τραγωδώ, τ’ όνομα σ’ πάντα λέω Σα φανερά χαμογελώ και σα κρυφά θα κλαίω Σα πεγάδι͜α κουβαλείς με και χουλιάρ’ νερόν ’κι δί’ς με Σ’ ομματόπα απέσ’ τερείς με κι έναν φίλεμαν ’κι δί’ς με
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακονεμένον | ακονισμένο/η | ||
| αναμεσά | ανάμεσα | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| δί’ς | δίνεις | ||
| εγκάλα̤ | αγκαλιά | ||
| ερρούξα | έπεσα | ||
| έταν | ήταν | ||
| έτον | ήταν | ||
| κάλλα̤ | κάλλη | ||
| κάντζ̌α | γάντζος, άγκιστρο, το γαμψό νύχι όρνιου μτφ. η πονηρή και καταφερτζού γυναίκα | kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαλλόπα | μαλλάκια | ||
| μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
| μέλ’ | μέλι | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| πεγάδι͜α | βρύσες | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τουζάχ’ | παγίδα | tuzak | |
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| φίλεμα | φιλί | ||
| φίλεμαν | φιλί | ||
| χ̌ειλόπα | χειλάκια | ||
| χουλιάρ’ | κουτάλι | κοχλιάριον | |
| ψ̌η | ψυχή |
