Προβολή Τραγουδιού

Τραπεζί καϊτέδες

Καλλιτέχνες: Χαράλαμπος Παρχαρίδης, Χρήστος Παρχαρίδης

Ελέπω σε και χ̌αίρουμαι,
απιδι͜αβαίντς και κλαίγω
Το στόμα μ’ να ξεραίνεται
για τ’ εσέν, αν κάτ’ λέγω

Ελέπω σε και χ̌αίρουμαι,
ανοίουν τα κανάτι͜α μ’
Απιδι͜αβαίντς και κλαίγω ’γώ,
δάκρυ͜α τρέχ’νε ας σ’ ομμάτι͜α μ’

Όλια τα νύχτας πορπατώ,
δίχως φενέρ’ γυρίζω
Αρνί μ’, την πόδαν ντο πατείς,
εκείνον πα γνωρίζω

Εσύ τη τσούνας το κουτάβ’
και το γιαβρίν τση μάισσας
Τ’ ορμάν’ να εκολλίουτον
και το γομάρ’ ση ράχ̌ι͜α σ’

Έναν και μαναχόν είσαι,
τση μάνας ι-σ’ το τέκ’ -ι
Να έσ’νε του μαχ̌αιρί’ μ’ το λάβ’,
τσ’ ώρας ι-μ’ το κο̤στέκ’ -ι

Πολλά έχω να λέγω σε,
σα χ̌είλι͜α μ’ είν’ γραμμένα
’Κ’ ευρήκω σε και μαναχόν
να λέγ’ απ’ έναν-έναν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανοίουν	ανοίγουν
απιδι͜αβαίντς	φεύγεις, αφήνεις πίσω, προσπερνάς, ξεπερνάς	από + διαβαίνω
γιαβρίν	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
γομάρ’	φορτίο (από ξύλο ή χόρτα) που το έφεραν στην πλάτη ή στην ράχη ζώου
είν’	είναι (για πληθ.)
ελέπω	βλέπω
έσ’νε	ήσουν
ευρήκω	βρίσκω
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
κανάτι͜α	φτερά	kanat
κο̤στέκ’	αλυσίδα	köstek/kūstak
λάβ’	λαβή, χειρολαβή
μαναχόν	μοναχός (έναρθρο), μοναχό, μόνο/μοναχά (επίρρ)
μαχ̌αιρί’	μαχαιριού
όλια	όλα
ομμάτι͜α	μάτια
ορμάν’	δάσος	orman
πα	πάλι, επίσης
πόδαν	ίχνος, πατημασιά, βήμα
πολλά	πολλά (επίθ.), πολύ (επίρ.)
πορπατώ	περπατάω
ράχ̌ι͜α	ράχη, πλάτη
τέκ’	μόνο, ένα, μοναδικό	tek
τρέχ’νε	τρέχουν
τσ’	(ως τση, άρθρο γεν. ενικού) του/της, (ως τσοι, άρθρο αιτ. πληθ.) τις, (ως ερωτημ. τσί;) ποιός;
τση	της
τσούνας	σκύλας
φενέρ’	φανάρι, μικρό παλιού τύπου φωτιστικό	fener<φανάριον<φανός
χ̌αίρουμαι	χαίρομαι
ώρας	ώρες