Προβολή Τραγουδιού
Medley Chrysanthos - Orchestra 1919 |
Medley Chrysanthos - Orchestra 1919Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Μπουρμίστρωβ, Άννα Τσαγκαλίδη, Γιάννης Μιχαηλίδης, Γιώργος Παπαδόπουλος, Νίκος Καραμαλέγκος, Παύλος Σταματίδης, Τάσος Σερεμέτης, Φίλιππος Πουρπουτίδης, Χάρης Καφέτσης, Χάρης Παπαδόπουλος
Ίμερα¹ μ’, εροθύμεσα [ν’ αηλί εμέν!] να ελέπω τ’ οσπιτόπα σ’ [όι! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν] Να ελέπω τον Καστρόλιθον² [ν’ αηλί εμέν!] κι όλια τα παρχαρόπα σ’ [όι! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν] Ας έμ’ και σον Καστρόλιθον [ν’ αηλί εμέν!] κι από καρσ̌ί ν’ ετέρ’να [όι! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν] Έλεπα και την Ίμερα μ’, [ν’ αηλί εμέν!] τα μουράτι͜α μ’ επαίρ’να [όι! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν] Ίμερα μ’, τ’ οσπιτόπα σου [ν’ αηλί εμέν!] σον φέγγον παρλαεύ’νε [όι! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν] και τη Σαββέλη³ το τοξάρ’ [ν’ αηλί εμέν!] τα δώματα αραεύ’νε [όι! ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν] ♫ Ν’ αηλί π’ αποχωρίεται κι αφήν’ μάναν και κύρη Ατότε έν’ που πίνει͜ ατο το φαρμάκ’ με ποτήρι Ν’ αηλί που ξενιτεύκεται και ’κ’ έχ̌’ καν’νάν σον κόσμον Για τ’ ατόν ’κ’ έχ̌’ τελεμονήν τη ξενιτει͜άς ο δρόμον Αροθυμία σ’ τρώει την ψ̌η μ’, τ’ ομματόπα μ’ κλαινίζω Η ξενιτει͜ά άκραν ντο ’κ’ έχ̌’ εγώ, ξάι ’κι νουνίζω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| αποχωρίεται | αποχωρίζεται | ||
| αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| ατότε | τότε | ||
| αφήν’ | αφήνει | ||
| δώματα | οριζόντιες στέγες σπιτιών | ||
| έλεπα | έβλεπα | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έμ’ | ήμουν | ||
| έν’ | είναι | ||
| επαίρ’να | έπαιρνα | ||
| εροθύμεσα | νοστάλγησα | ||
| ετέρ’να | κοιτούσα | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρσ̌ί | απέναντι | karşı | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλαινίζω | στενοχωρώ, κάνω κπ να κλάψει | ||
| μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νουνίζω | σκέφτομαι | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ξενιτεύκεται | ξενιτεύεται | ||
| όλια | όλα | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| οσπιτόπα | σπιτάκια | hospitium<hospes | |
| παρλαεύ’νε | λάμπουν, λαμποκοπούν | parlamak | |
| παρχαρόπα | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | παρχάρια + -οπα (υποκορ.) | |
| τελεμονήν | τελειωμό | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
¹ Χωριό της επαρχίας Αργυρουπόλεως του Πόντου ² Καστρόλιθος (ο): μεγάλα βράχια που λόγω του μεγάλου ύψους προξενούν εντύπωση φρουρίου ³ Σαββέλης Γιακουστίδης (1880 Ίμερα-1934 Πανόραμα Θεσ/νίκης), ξακουστός λυράρης της εποχής
