Σο καντάρ’ εγάπ’ ’κ’ εμπαίν’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δήμητρα Παπαγερίδου, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Σο νούνιγμαν, σην καρδία μ’
εσέν, πουλόπο μ’, έχω
Για τ’ εμέναν πολλά τσ̌οτίν
σημάδ’ πουθέν ’κ’ ελέπω

Ακούω και μαθάν’ ατα
όλια εσύ ντ’ ευτάς -ι
Δεξι͜ά, ζεβρι͜ά ξάι ’κι τερείς
σίτι͜α ση στράταν πας -ι

Και σο καντάρ’ εγάπ’ ’κ’ εμπαίν’
και ολτσευτέρ’ ’κι θέλει
Πασ̌κείμ’ ντο έν’ αλισ̌βερίσ̌’
να θέλ’ να δί’ και παίρει;

Και για τ’ εσέν και μαναχόν
έμαθα το γητείον
Εσέν τ’ ομμάτ’ πολλά πιάν’,
ωρίασον ολίγον!

Τ’ ομμάτι͜α σ’ είναι του κυρού σ’,
το ταπιέτ’ τη μάνα σ’
Ατά εμέν θα παλαλών’ν’,
έπαρ’ με σην εγκάλια σ’

Ετσατσοφώτ’σεν, πουλόπο μ’,
’κ’ επορώ να κοιμούμαι
Τσαμμώνω, στήεσαι εμπροστά μ’,
τινι͜άουμαι και σ’κούμαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλισ̌βερίσ̌’	εμπόριο, συναλλαγή	alışveriş
ατά	αυτά
ατα	αυτά
γητείον	η τέχνη του ξεματιάσματος, το γήτεμα προς θεραπεία κπ
δί’	δίνει
δί’ και παίρει	(εκφ. δίνει και παίρνει) σβήνει και ανάβει, ενεργεί αλλοπρόσαλλα
εγάπ’	αγάπη
εγκάλια	αγκαλιά
ελέπω	βλέπω
εμπαίν’	μπαίνει
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
έν’	είναι
έπαρ’	(προστ.) πάρε
επορώ	μπορώ
ετσατσοφώτ’σεν	αχνοφώτισε (για το πρώτο φως της αυγής)
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
ζεβρι͜ά	αριστερά
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοιμούμαι	κοιμάμαι
κυρού	πατέρα
μαθάν’	μαθαίνει
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
νούνιγμαν	σκέψη
ξάι	καθόλου
όλια	όλα
ολίγον	λίγο
ολτσευτέρ’	μετρητής	ölcmek (ολτσ̌εύω=μετρώ) + -τήρι
ομμάτ’	μάτι
ομμάτι͜α	μάτια
παλαλών’ν’	τρελαίνουν
πασ̌κείμ’	μήπως, μήπως (και)	πᾶς καί ἔνι
πιάν’	πιάνει
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουθέν	πουθενά
πουλόπο	πουλάκι
σίτι͜α	καθώς, ενώ	σόταν<εις όταν
σ’κούμαι	σηκώνομαι
στήεσαι	στήνεσαι
ταπιέτ’	συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου	tabiat/ṭabīʿat
τερείς	κοιτάς
τινι͜άουμαι	τινάζομαι
τσαμμώνω	κλείνω, σφαλίζω	καμμύω
τσ̌οτίν	σκληρό, δύσκολο	çetin
ωρίασον	(προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου