Προβολή Τραγουδιού

Αστρόπον τη ανατολής

Καλλιτέχνες: Κώστας Πουτακίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Τρυγόνα μ’, θέλω νά ’ρχουμαι
και κείμαι απέσ’ σα ψήα σ’
Να φέρω άνθι͜α παρχαρί’
και πλέκω σα μαλλία σ’

Αστρόπον τη ανατολής,
ας σ’ ουρανού τον τόπον
ρούξον και μίαν χαμελά
κι έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’

Ρακίν ας σα στομόχ̌ειλα σ’
να παίρω εγώ και πίνω
κι ας ση σεβτά σ’, μικρόν αρνί μ’,
νά ’ρχουμαι και μεθύνω

Αστρόπον τη ανατολής,
ας σ’ ουρανού τον τόπον
ρούξον και μίαν χαμελά
κι έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’

Ριζών’ η σεβτά σ’, πουλόπο μ’,
βαθέα σην καρδία μ’
Βοτάν’ έντον σα τερτόπα μ’
να χ̌αίρεται αλλομίαν

Αστρόπον τη ανατολής,
ας σ’ ουρανού τον τόπον
ρούξον και μίαν χαμελά
κι έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’

Φεγγαροφώταχτον αρνί μ’,
άνοιξον τα κανάτι͜α σ’
Να εμπαίν’ ο ήλιον το πρωί
και φως παίρ’ ας σ’ ομμάτι͜α σ’

Αστρόπον τη ανατολής,
ας σ’ ουρανού τον τόπον
ρούξον και μίαν χαμελά
κι έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλλομίαν	άλλη μια φορά
άνθι͜α	άνθη
άνοιξον	άνοιξε (προστ.)
απέσ’	μέσα
αστρόπον	αστεράκι
βαθέα	βαθιά
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
έμπα	μπες (προστ.)
εμπαίν’	μπαίνει
έντον	έγινε
κανάτι͜α	φτερά	kanat
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
μεθύνω	μεθάω
μίαν	μια φορά
ομμάτι͜α	μάτια
παίρω	παίρνω
παρχαρί’	παρχαριού
πουλόπο	πουλάκι
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
ριζών’	ριζώνει
ρούξον	πέσε (προστ.)
σεβτά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
στομόχ̌ειλα	τα χείλια του στόματος
τερτόπα	(υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
χαμελά	χαμηλά