Αστρόπον τη ανατολής

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κώστας Πουτακίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Τρυγόνα μ’, θέλω νά ’ρχουμαι
και κείμαι απέσ’ σα ψήα σ’
Να φέρω άνθι͜α παρχαρί’
και πλέκω σα μαλλία σ’

Αστρόπον τη ανατολής,
ας σ’ ουρανού τον τόπον
ρούξον και μίαν χαμελά
κι έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’

Ρακίν ας σα στομόχ̌ειλα σ’
να παίρω εγώ και πίνω
κι ας ση σεβτά σ’, μικρόν αρνί μ’,
νά ’ρχουμαι και μεθύνω

Αστρόπον τη ανατολής,
ας σ’ ουρανού τον τόπον
ρούξον και μίαν χαμελά
κι έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’

Ριζών’ η σεβτά σ’, πουλόπο μ’,
βαθέα σην καρδία μ’
Βοτάν’ έντον σα τερτόπα μ’
να χ̌αίρεται αλλομίαν

Αστρόπον τη ανατολής,
ας σ’ ουρανού τον τόπον
ρούξον και μίαν χαμελά
κι έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’

Φεγγαροφώταχτον αρνί μ’,
άνοιξον τα κανάτι͜α σ’
Να εμπαίν’ ο ήλιον το πρωί
και φως παίρ’ ας σ’ ομμάτι͜α σ’

Αστρόπον τη ανατολής,
ας σ’ ουρανού τον τόπον
ρούξον και μίαν χαμελά
κι έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλλομίαν	άλλη μια φορά
άνθι͜α	άνθη
άνοιξον	(προστ.) άνοιξε
απέσ’	μέσα
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
αστρόπον	αστεράκι
βαθέα	βαθιά
εγκαλιόπο	αγκαλίτσα
έμπα	(προστ.) μπες
εμπαίν’	μπαίνει
έντον	έγινε
κανάτι͜α	φτερά	kanat
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
μεθύνω	μεθάω
μίαν	μια φορά
ομμάτι͜α	μάτια
παίρ’	παίρνω/ει
παίρω	παίρνω
παρχαρί’	θερινού βοσκότοπου (παρχαριού)
πουλόπο	πουλάκι
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
ριζών’	ριζώνει
ρούξον	(προστ.) πέσε
’ρχουμαι	(έρχουμαι) έρχομαι
σεβτά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
στομόχ̌ειλα	τα χείλια του στόματος
τερτόπα	(υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
χαμελά	χαμηλά