Χ̌ερίτσα μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μάντης Σαββίδης, Σταύρος Σαββίδης

Χ̌έρα μ’, εσέν πα ντ’ εποίκα;
Λιβώντς κι απολιβώντς -ι
Σ’ οσπίτι σ’ άλλο ’κ’ έρχουμαι,
την πόρτα σ’ μη κλειδώντς -ι
Άλλο σ’ οσπίτι σ’ ’κ’ έρχουμαι,
την πόρτα σ’ μη κλειδώντς -ι

Φραντάλα μ’, χάιτε ας πάμε!
Σο δρόμον έναν σεβνταλούχ’
μερακλίν ας ευτάμε

Μερακλία θα τραγωδώ,
καρίπ’κα θα σ̌υρίζω
Χ̌έρα μ’, τ’ εσόν το καρδόπον
εγώ θα τυρα̤ννίζω

Φραντάλα μ’, χάιτε ας πάμε!
Σο δρόμον έναν σεβνταλούχ’
μερακλίν ας ευτάμε

Χ̌ερίτσα μ’, να ελέπω σε
κουτούλα ματωμέντσα
Ν’ αντρί͜εις και να μη χ̌αίρεσαι,
τ’ εμόν να πας καμέντσα

Φραντάλα μ’, χάιτε ας πάμε!
Σο δρόμον έναν σεβνταλούχ’
μερακλίν ας ευτάμε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αντρί͜εις	αντρίζεις, βρίσκεις άντρα, παντρεύεις την κόρη σου
απολιβώντς	ξεσυννεφιάζεις
ελέπω	βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
έρχουμαι	έρχομαι
εσόν	δικός/ή/ό σου
ευτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμέντσα	καμένη
καρδόπον	καρδούλα
καρίπ’κα	μοναχικά, ερημικά	garip/ġarīb
κλειδώντς	κλειδώνεις κτ με κλειδαριά, (αμτβ.) κλείνεις, συναρμόζεις, συμπλέκεις
κουτούλα	αυτή που τραβάει τα μαλλιά της, προσφώνηση χήρας γυναίκας
λιβώντς	συννεφιάζεις	λίβος<λείβω
ματωμέντσα	ματωμένη
μερακλία	με μεράκι, με ιδιαίτερο ζήλο	meraklı/merāḳ
μερακλίν	μερακλίδικο
οσπίτι	σπίτι	hospitium<hospes
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
σεβνταλούχ’	έρωτας	sevdalık
σ̌υρίζω	σφυρίζω, παίζω αυλό	σῦριγξ
τραγωδώ	τραγουδάω
τυρα̤ννίζω	τυραννάω, ταλαιπωρώ
φραντάλα	γυναίκα πρόσχαρη, πληθωρική γυναίκα
χ̌έρα	χήρα
χ̌ερίτσα	χηρούλα
χάιτε	άντε	haydi<hay de (οθωμ.)