Τ’ ορταρόπα τ’ς αρνομάλλι͜α

Τα χτήνι͜α εξέβαν σον παρχάρ’,
θ’ αλμέει η παρχαρέτ’σσα
Λελεύω, ποδεδίζ’ ατεν,
ατέ έτον Σαντέτ’σσα

Τ’ ορταρόπα τ’ς αρνομάλλι͜α,
πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤τα
ας σ’ όλι͜α τα πεγάδι͜α

Πουλί μ’, τα ζα ντ’ ερίαζες
τ’ έναν ακούει «Στεφάνα»
Μίαν κι άλλο ας εφίλ’να σε
κι ύστερα ας επεθάν’να

Η ζουπούνα τ’ς έχ̌’ πλουμία,
πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤τα
ας ση Σαντάς τ’ ορμία

Αρνί μ’, τα ζα ντ’ ερίαζες
το έναν εκυλίεν
Ας σα δύο τα τσαμόπα σ’
τ’ έναν επετυλίεν
 
Τ’ ορταρόπα τ’ς αρνομάλλι͜α,
πάει φέρ’ νερόν και πλύν’ α̤τα
ας σ’ όλι͜α τα πεγάδι͜α