Η φαμελία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανάκαλης, Σταυρούλα Στεφανίδου

’Τοπλαεύτεν η φαμελία
και το τραπέζ’ εστρώθεν
Συρόν, γιοφκάδες, καβουρμάν
ασ’ όλια εγομώθεν

Και σ’ έναν άκραν μερτικόν
για το ξενιτεμένον
κρατεί η μάνα για να τρώει
[αχ!] το παραστρατεμένον

Έπαν’ ρακίν, έπαν’ κρασίν
κι ας σο τραπέζ’ ’κι σ’κούνταν
Είπανε τ’ εκεινέτερα
κι ήντα̤ν άλλο θυμούνταν

Και σ’ έναν άκραν το φαΐν
για το ξενιτεμένον
κρατεί η μάνα για να τρώει
[αχ!] το παραστρατεμένον

Εμέρωσεν κι εδέβαν πλάν
τη μάνας τα παιδία
Εφίλεσαν κι εδέκανε
τη μάναν χ̌ίλια ευχ̌ία

Και το φαΐν εκρύωσεν
για το ξενιτεμένον
Ποίος εξέρ’ αν έφαεν
[αχ!] το παραστρατεμένον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκραν	άκρη, αρχή
ασ’	από
εγομώθεν	γέμισε
εδέβαν	(για τόπο) πέρασαν, διέσχισαν, (για χρόνο) πέρασαν	διαβαίνω
εδέκανε	έδωσαν
εκεινέτερα	εκείνων
εμέρωσεν	ξημέρωσε
εξέρ’	ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
ευχ̌ία	ευχές
έφαεν	έφαγε
εφίλεσαν	φίλησαν
ήντα̤ν	οτιδήποτε, ό,τι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρατεί	κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
όλια	όλα
παιδία	παιδιά
πλάν	πλάι, πλαϊνό/ παρακείμενο μέρος, παραπέρα
ποίος	(ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
σ’κούνταν	σηκώνονται
φαμελία	οικογένεια, φαμίλια	famiglia