Προβολή Τραγουδιού

Μάνα

Καλλιτέχνες: Αγάπη Τσαΐδου, Παναγιώτης Χωλόπουλος

Μάνα, ατά ντο έσυρες
για τ’ εμέν ’κι ανασπάλλω
’Κι θα προφτάνω ση ζωή μ’
όλια να απεβγάλλω

Εδώκε ’σένα ο Θεόν
καρδι͜άν ας σο καρδόπο μ’,
κομμάτ’ κορμίν ας σο κορμίν
και ψ̌όπον ας σο ψ̌όπο μ’

Σα τέρτι͜α μ’ έτονε τσ̌αρέν
τ’ εσόν η δι͜αρμενεία
Τ’ εγκάλι͜α σ’ και τ’ οξ̌άεμα σ’
γλυκύν παρηγορίαν

Θεέ μ’, γουρπάν’ να ’ίνουμαι
δος ατο χρόνι͜α κι υείαν
Άκ’σον τη μάνας την ευχ̌ήν
και την παρακαλίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άκ’σον	άκουσε (προστ.)
ανασπάλλω	ξεχνώ
απεβγάλλω	ξεπληρώνω, ανταποδίδω, επανορθώνω
ατά	αυτά
γλυκύν	γλυκιά/ό
γουρπάν’	θυσία	kurban/ḳurbān
δι͜αρμενεία	συμβουλή, νουθεσία	μσν. ὁρμηνεύω < αρχ. ἑρμηνεύω
δος	δώσε
εγκάλι͜α	αγκαλιά
εδώκε	έδωσε
εσόν	δικός/ή/ό σου
έσυρες	έσυρες, τράβηξες, έριξες
έτονε	ήταν
’ίνουμαι	γίνομαι
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
όλια	όλα
οξ̌άεμα	χάδι	okşamak
παρακαλίαν	παράκληση
παρηγορίαν	παρηγοριά
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τσ̌αρέν	τρόπος, λύση, θεραπεία	çare/çāre
υείαν	υγεία
ψ̌όπο	ψυχούλα
ψ̌όπον	ψυχούλα