Αγγέλ’ να παραστέκ’νε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μάντης Σαββίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Τ’ εμόν τ’ αρνίν επέθανεν,
σην κόλασην επήεν
’Κι τσ̌ούζ’ ατο [και] ντ’ επέθανεν,
τσ̌ούζ’ α’ ντ’ εκολατίεν

Κόρ’, ποίσον ας σο σάβανο μ’
κορδέλαν σα μαλλία σ’
Όντες αποτυλί͜εις ατα -ν-
να κλαις από καρδίας

Αγγέλ’ να παραστέκ’νε σε -ν,
ο Χάρον ν’ αναμέν’ σε
Όσον ντ’ εχάρες μετ’ εμέν,
εκείνο θ’ απομέν’ σε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
αγγέλ’	(ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου
αναμέν’	περιμένει
απομέν’	απομένει
αποτυλί͜εις	ξετυλίγεις
ατα	αυτά
εκολατίεν	κολάστηκε
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επέθανεν	πέθανε
επήεν	πήγε
εχάρες	χάρηκες
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όντες	όταν
παραστέκ’νε	παραστέκουν, βοηθούν, στηρίζουν, περιποιούνται
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
τσ̌ούζ’	λυπάμαι/ται, συμπονώ/ά	σίζω