Ξι, ξι, ξι τα κοσσάρι͜α

Τ’ άλλα τα στράτας άν’ πάγ’νε,
τ’ άλλα κα’, τ’ άλλα ομάλι͜α
Έχασα το μικρόν τ’ αρνί μ’,
ν’ αηλί τ’ εμά τα χάλι͜α

Ξι, ξι, ξι για πέταξον
και κόνεψον σ’ ωμία μ’
Αρνόπο μ’, τ’ αναστέναγμα σ’
έκαψεν την καρδία μ’

Εγώ είπα ’το τη μάνα σ’,
εσύ πέ’ α’ τον κύρη σ’
Εκείνος έν’ καλόκαρδος,
’κι χαλάν’ το χατίρι σ’

Ξι, ξι, ξι τα κοσσάρι͜α
Χάι, χάι τα πετεινάρι͜α
Λέγ’νε με σούκ’ και δέβα πλάν
και σα πετεινολάλι͜α

Ας σα ποταμολάλλατσ̌α
ποίστεν το μαξιλάρι μ’
Ας κάθουμαι και λέγω σας
ντ’ εδέβαν ’ς σο κιφάλι μ’

Ξι, ξι, ξι τα κοσσάρι͜α
Χάι, χάι τα πετεινάρι͜α
’Κ’ επόρεσα να εγνέφιζα,
γλυκύν έτον η εγκάλι͜α