Προβολή Τραγουδιού
Έντεκα κι εννέα είκοσ’ |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Μάντης Σαββίδης, Στάθης Νικολαΐδης
Κορτσόπον είσαι -ν- έμορφον, η μαχαλά σ’ τιμά σε Αρ’ όσον ντ’ αγαπώ σε εγώ, η μάνα σ’ ’κι αγαπά σε Έντεκα κι εννέα είκοσ’, οφετός εγέμ’ αΐκος Θα κυνηγώ τα κορτσόπα άμον άγριος λύκος Καλά ’ποίκα κι εγάπεσα ση μαχαλά σ’ κορτσόπον Εμπαίν’, εβγαίν’ κι ελέπ’ ατό και χ̌αίρεται το ψ̌όπο μ’ Είδ’ ατεν και -ν- ελιγώθα, ερρούξα κι ετσ̌αμουρώθα Εκούιξα μανίτσα μ’ «Χα! Έμορφος τρυγονίτσα!» Ση πόρτα σ’ πάω κι έρχουμαι και -ν- άμον γυρευός Εσύ γουεύ’ς το φίλεμαν ντ’ εδέκεν ο Θεός -ι Είδ’ ατέν κι ο νου μ’ επήεν κι όλον το κορμί μ’ εσείεν Είδ’ ατέν και -ν- ελιγώθα, ερρούξα κι ετσ̌αμουρώθα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αΐκος | τέτοιος | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ατέν | αυτήν | ||
ατεν | αυτήν | ||
γουεύ’ς | λυπάσαι, φείδεσαι, τσιγκουνεύεσαι, θυσιάζεις | kıymak | |
γυρευός | επαίτης, ζητιάνος | ||
εβγαίν’ | βγαίνει | ||
εγάπεσα | αγάπησα | ||
εγέμ’ | έγινα | ||
εδέκεν | έδωσε | ||
εκούιξα | φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
ελιγώθα | χάνω τις αισθήσεις μου, λιποθυμώ | ||
έμορφον | όμορφο | ||
έμορφος | όμορφος/η | ||
εμπαίν’ | μπαίνει | ||
επήεν | πήγε | ||
ερρούξα | έπεσα | ||
έρχουμαι | έρχομαι | ||
εσείεν | σείστηκε | ||
ετσ̌αμουρώθα | γέμισα λάσπες | çamur | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
’ποίκα | (εποίκα) έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
τρυγονίτσα | (υποκορ.) το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
φίλεμαν | φιλί | ||
χα! | να!, ορίστε!, ιδού! | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |
Β’ φωνή: Σταύρος Σαββίδης