Η ψη μ’ επέρεν άψιμον

Προβολή Τραγουδιού

Η ψ̌η μ’ επέρεν άψιμον/Έλα απάν’ ι-μ’, έλα

Καλλιτέχνες: Βασίλης Βασιλειάδης, Πέτρος Χαραλαμπίδης

Η ψ̌η μ’ επέρεν άψιμον,
η καρδία μ’, φωτίαν
[Και] Σα ξένα άλλο ’κ’ επορώ,
θα κλώσκουμ’ σα παιδία μ’
[Και] Σα ξένα άλλο ’κ’ επορώ,
θα κλώσκουμ’ σα, θα κλώσκουμ’ σα,
θα κλώσκουμ’ σα παιδία μ’

Χωρίς χαρά έν’ η ζωή
αδά σην ξενιτείαν
[Και] Καλλίον κρομμύδ’ και ψωμίν
παρά -ν- αροθυμίαν
[Και] Καλλίον κρομμύδ’ και ψωμίν
παρά -ν- αρο-, παρά -ν- αρο-
παρά -ν- αροθυμίαν

Τα μαλλία μουν έσπρυναν,
μαύρα φεύ’νε τα χρόνια
[Και] Σην καρδία μ’ εέντανε
άμον βουνόν τα πόνια
[Και] Σην καρδία μ’ εέντανε
άμον βουνόν, άμον βουνόν
άμον βουνόν τα πόνια

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αροθυμίαν	νοσταλγία
άψιμον	φωτιά
εέντανε	έγιναν
έν’	είναι
επέρεν	πήρε
επορώ	μπορώ
έσπρυναν	άσπρισαν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλλίον	(επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα
κλώσκουμ’	γυρίζουμε, επιστρέφουμε
κρομμύδ’	κρεμμύδι
μουν	μας
παιδία	παιδιά
παρά	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
φεύ’νε	φεύγουν
ψ̌η	ψυχή