Προβολή Τραγουδιού
Ε! μάρσα Ματσουκάτ’σσα |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Μάντης Σαββίδης, Σταύρος Σαββίδης
Εκείν’ το πέραν τα ραχ̌ι͜ά πότε θα λιμενεύ’νε; Αρνί μ’, τα κάλλια σ’ λύγουνταν, εσέν πα ’κι απομέν’νε Ε! μάρσα Ματσουκάτ’σσα, τα κάλλια σ’ εχ̌ι͜ονάτ’σαν! Έπαρ’ ’τα κι έλα μετ’ εσέν, τ’ ομμάτι͜α μ’ ετσουνάκ’σαν Εκείν’ το πέραν τα ραχ̌ι͜ά πότε θα λιμενεύ’νε; Την άνοιξην τα πρόατα μ’ εκεί θα παρχαρεύ’νε Ε! μάρσα Ματσουκάτ’σσα, τα κάλλια σ’ εχ̌ι͜ονάτ’σαν! Έπαρ’ ’τα κι έλα μετ’ εσέν, τ’ ομμάτι͜α μ’ ετσουνάκ’σαν Εκείν’ το πέραν τα ραχ̌ι͜ά πασ̌κείμ’ ντο είναι χώρας; Εκεί είναι κρύα νερά και παχ̌έα εβόρας Ε! μάρσα Ματσουκάτ’σσα, τα κάλλια σ’ εχ̌ι͜ονάτ’σαν! Έπαρ’ ’τα κι έλα μετ’ εσέν, τ’ ομμάτι͜α μ’ ετσουνάκ’σαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απομέν’νε | απομένουν | ||
εβόρας | σκιές, δροσερά μέρη | ||
εκείν’ | εκείνοι/α | ||
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
ετσουνάκ’σαν | έβγαλαν σπίθες, σπινθηροβόλισαν, μτφ. λαμποκόπησαν | ||
εχ̌ι͜ονάτ’σαν | άσπρισαν (σαν το χιόνι), έλαμψαν από καθαρότητα | ||
κάλλια | κάλλη | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
λιμενεύ’νε | αποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται | ||
λύγουνταν | λιώνουν | ||
μάρσα | μαύρη, κακόμοιρη, καημένη | ||
Ματσουκάτ’σσα | αυτή που είναι από τη Ματσούκα | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παρχαρεύ’νε | παραθερίζουν σε θερινό βοσκότοπο (παρχάρι) | ||
πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
παχ̌έα | παχιά | ||
πρόατα | πρόβατα | ||
ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |