Προβολή Τραγουδιού
Θεία μ’, η κούτσ̌η σ’ λάλα έν’

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Μάντης Σαββίδης
Θεία μ’, [και -ν-] η κούτσ̌η σ’ λάλα έν’ Λάλα έν’ [και] ’κι γανεύει Ας τερούμε ας σοι δύ’ς εμουν ποίος θα πουσ̌μανεύει Όντες φορείς και -ν- αναλλά͜εις, τα σοκάκια [πουλί μ’] γελούνε Ση στράταν [και] π’ απαντούνε σε, κλωσκούνταν [πουλί μ’] και τερούνε Τα ραχ̌όπα [πουλί μ’] χ̌ιονίουνταν, κλώσκουνταν [και] λιμενεύ’νε Πουλί μ’, [και] τα κάλλια σ’ λύγουνταν, εσέν πα [πουλί μ’/και] ’κι απομέν’νε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αναλλά͜εις | φοράς τα καλά/γιορτινά σου ρούχα | ||
απαντούνε | συναντούν | ||
απομέν’νε | απομένουν | ||
δύ’ς | δύο | ||
εμουν | μας | ||
έν’ | είναι | ||
κάλλια | κάλλη | ||
’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
λιμενεύ’νε | αποκαλύπτονται από τα χιόνια, ελλιμενίζονται | ||
λύγουνταν | λιώνουν | ||
όντες | όταν | ||
πα | πάλι, επίσης | ||
ραχ̌όπα | ραχούλες, βουνά | ||
σοι | στους/στις | ||
τερούμε | κοιτάμε | ||
τερούνε | κοιτούν |