Προβολή Τραγουδιού

Ποίος εξέρ’

Στιχουργοί: Μαρία Αθανασιάδου-Ποικιλίδου

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Ξενιτόπουλος, Στάθης Νικολαΐδης

Κάθουμαι και νουνίζω
νεφιλι͜ά όσα χτίζω
είναι για τ’ εμέν
Εσέν πώς να κερδίζω;
Τη σεβτάν ’κ’ εγνωρίζω
κι ατό τρώει εμέν

Όσα έζησα κι είδα
εθαρρώ είν’ ολίγα
εμπροστά σ’ εσέν
Εσύ σ’ άλλ’ τη μερέαν
καμίαν ντο ’κ’ επήγα
να ευρήκω σε

Ποίος εξέρ’ να λέει με
γιατί πονεί η καρδία μ’
κι αραεύω σε
Γιατί όντες τερώ σε
κόπεται η λαλία μ’;
Να λελεύω σε!

Όσα έχω θα δίγω
και η ψ̌η μ’ έν’ ολίγον
μόνον για τ’ εσέν
Την εγκάλι͜α σ’ θ’ ανοίγω
σον παράδεισον λίγο
έπαρ’ με κι εμέν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
δίγω	δίνω
εγκάλι͜α	αγκαλιά
εθαρρώ	θαρρώ, νομίζω, υποθέτω
είν’	είναι (για πληθ.)
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
έν’	είναι
εξέρ’	ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
έπαρ’	πάρε (προστ.)
ευρήκω	βρίσκω
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
κόπεται	κόβεται
λαλία	λαλιά, φωνή
λελεύω	χαίρομαι
μερέαν	μεριά
νεφιλι͜ά	μάταιο/α, ανώφελο/α	nafile/nāfile
νουνίζω	σκέφτομαι
όντες	όταν
όσα	όσες φορές
τερώ	κοιτώ
ψ̌η	ψυχή