Προβολή Τραγουδιού

Έναν έμορφον γιαβρίν

Καλλιτέχνες: Γαβρίλος Σιδηρόπουλος, Μιχάλης Σιώπης

Έναν έμορφον γιαβρίν
τυρα̤ννίζ’ τ’ εμόν την ψ̌ην
Πάει κι έρ’ται σο κιφάλι μ’
ερωτά με για το χάλι μ’

Σ’ όρωμα μ’ ελέπ’ ατο
Ελέπ’ ατο χαμογελά
Ερωτά με αν θα παίρ’ α’
αν θ’ ευτάμε παλαλά
και -ν- ας σ’ όλια τα καλά

Σ’ όρωμα μ’ ελέπ’ ατο
και -ν- ας ση χάρα μ’ εκούξα
Άπλωσα το χ̌ερόπο μ’
και -ν- ας σο κρεβάτ’ ερρούξα

Ακεί πέραν σο ραχ̌ίν
στέκ’ έναν πουλίν παχ̌ύν
Σύρω παίρ’ α’ σο νισ̌άν
κρούγω, ευτάγ’ α’ περισ̌άν’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
ακεί	εκεί
γιαβρίν	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εκούξα	φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφον	όμορφο
ερρούξα	έπεσα
έρ’ται	έρχεται
ερωτά	ρωτάει
ευτάγ’	κάνω/ει, φτιάχνω/ει	εὐθειάζω
ευτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
κιφάλι	κεφάλι
κρούγω	χτυπώ
όλια	όλα
όρωμα	όνειρο
παλαλά	τρελά, τρέλες
περισ̌άν’	εξαθλιωμένo, κακομοίρη, δυστυχή	perişan/perīşān
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
τυρα̤ννίζ’	τυραννάω/ει, ταλαιπωρώ/εί
χ̌ερόπο	χεράκι
ψ̌ην	ψυχή