Προβολή Τραγουδιού
Τη μάνας τα κλαδία
Τον φέγγον ’παρακάλεσαΣτιχουργοί: Γεσθημανή Παπαδοπούλου
Συνθέτες: Αναστάσιος Καζαντζίδης
Καλλιτέχνες: Αναστάσιος Καζαντζίδης, Χρήστος Καλιοντζίδης
Τ’ αδέλφι͜α είναι η χαρά τη μάνας τα κλαδία Αν είστουνε αγαπεμέν’ ’κι θα πονεί καμίαν Ο αδερφόν σον αδερφόν βαρύν λόγον μη λέτεν Σον πόνον είνας τ’ αλλουνού σα υστερνά θα κλαίτεν Τ’ αδέλφι͜α είναι η χαρά τη μάνας τα κλαδία Αν είστουνε αγαπεμέν’ ’κι θα πονεί καμίαν Κανείς μαζί ατ’ ’δέν ’κι παίρ’ αφκά σον άλλον κόσμον Την ψ̌η σουν μη φορτώνετε τη αδελφού τον πόνον Τ’ αδέλφι͜α είναι η χαρά τη μάνας τα κλαδία Αν είστουνε αγαπεμέν’ ’κι θα πονεί καμίαν «Εσείς αδέλφι͜α είστουνε», λέει με η καλομάνα «όσον και να ταβίζετεν είστουν ασ’ είναν μάναν» Τ’ αδέλφι͜α είναι η χαρά τη μάνας τα κλαδία Αν είστουνε αγαπεμέν’ ’κι θα πονεί καμίαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγαπεμέν’ | αγαπημένοι | ||
| ασ’ | από, από τότε (που), καθώς | ||
| αφκά | κάτω | ||
| ’δέν | τίποτα | ||
| είναν | έναν, μία | ||
| είνας | ένας/μία | ||
| είστουν | είστε | ||
| είστουνε | είστε | ||
| καλομάνα | γιαγιά | ||
| καμίαν | ποτέ | ||
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| λέτεν | λέτε | ||
| σουν | σας | ||
| ταβίζετεν | μαλώνετε, φιλονικείτε, επιπλήττετε | ||
| υστερνά | κατοπινά, τελευταία | ||
| ψ̌η | ψυχή |