Προβολή Τραγουδιού
Εσύ είσαι το χάραμα μ’ |
Στιχουργοί: Γεσθημανή Παπαδοπούλου
Συνθέτες: Αναστάσιος Καζαντζίδης
Καλλιτέχνες: Αναστάσιος Καζαντζίδης, Λάζαρος Μακρίδης
Φογούμαι μ’ εγνεφίζω σε και τ’ όρωμα σ’ χαλάνω Οξ̌ουκά ας σο παράθυρο σ’ τα νύχτας ι-μ’ περάνω Εσύ είσαι το χάραμα μ’, εσύ και το σκοτάδι μ’, η δύση μ’ κι η ανατολή μ’ το γέλιο μ’ και το δάκρυ μ’ Να έμ’νε τη ματί’ σ’ το φως κι εσέναν να κοιμίζω Να επαρακάλ’νες κι έλεες «φίλ’ με και ας γνεφίζω» Εσύ είσαι το χάραμα μ’, εσύ και το σκοτάδι μ’, η δύση μ’ κι η ανατολή μ’ το γέλιο μ’ και το δάκρυ μ’ Έπαρ’ με, κόρη, έπαρ’ με, σ’ οσπίτι σ’ να μονάζω Σα μέσα σ’ να τυλίγουμαι, σο κρεβάτι σ’ ν’ αγιάζω Εσύ είσαι το χάραμα μ’, εσύ και το σκοτάδι μ’, η δύση μ’ κι η ανατολή μ’ το γέλιο μ’ και το δάκρυ μ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
γνεφίζω | ξυπνώ | ||
εγνεφίζω | ξυπνώ | ||
έλεες | έλεγες | ||
έμ’νε | ήμουν | ||
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
επαρακάλ’νες | παρακαλούσες | ||
ματί’ | ματιού | ||
μονάζω | φιλοξενώ για διανυκτέρευση | ||
νύχτας | (ον.πληθ.,τα) νύχτες | ||
οξ̌ουκά | έξω | ||
όρωμα | όνειρο | ||
οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
περάνω | περνάω | ||
τυλίγουμαι | τυλίγομαι | ||
φίλ’ | (προστ. φιλώ) φίλα, (πληθ. φίλον) φίλοι | ||
φογούμαι | φοβάμαι | ||
χαλάνω | χαλάω, καταστρέφω |