Προβολή Τραγουδιού
Τ’ εσόν-α το χρυσόν-ι |
Εμάεψες το καρδόπο μ’Στιχουργοί: Ιωάννης Μάγγος, Κώστας Καζαντζίδης
Συνθέτες: Ιωάννης Μάγγος
Καλλιτέχνες: Αναστάσιος Καζαντζίδης, Ιωάννης Μάγγος, Κώστας Καζαντζίδης
Ατό τ’ εσόν η λαλία, τ’ εσόν-α το χρυσόν -ι, απόψ’ πώς εροθύμεσα αρ’ άμον παλαλόν -ι! Τσ̌αρκαλάεψον και έλα, έμορφον περιστέρα Εγώ θα ανταμώνω σε σα ισίζ’κα τα μέρι͜α Αδά σον κόσμον που ’κ’ ελέπ’ τ’ ομμάτι͜α σ’ το γλυκόν -ι Η ψ̌η ατ’ πώς να χ̌αίρεται; επέμ’νεν μαναχόν -ι Τσ̌αρκαλάεψον και έλα, έμορφον περιστέρα Εγώ θα ανταμώνω σε σα ισίζ’κα τα μέρι͜α Άνοιξον τ’ εγκαλιόπο σου, ατουπέσ’ να εμπαίνω Να μη πονεί η καρδία μ’, κοιμούμαι απέσ’ και μένω Τσ̌αρκαλάεψον και έλα, έμορφον περιστέρα Εγώ θα ανταμώνω σε σα ισίζ’κα τα μέρι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατουπέσ’ | εκεί μέσα | ατού+απέσ' | |
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| εμπαίνω | μπαίνω | ||
| επέμ’νεν | απόμεινε | ||
| εροθύμεσα | νοστάλγησα | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ισίζ’κα | ερημικά, απομονωμένα | ıssız | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
| μέρι͜α | μέρη | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| παλαλόν | τρελό | ||
| τσ̌αρκαλάεψον | (προστ.) ξέπλυνε | çalkalamak | |
| ψ̌η | ψυχή |
