Προβολή Τραγουδιού
Πατέρας είσαι Εσύ, Θεέ μ’ |
Μ’ έναν λαλίαν και έναν καρδίανΣτιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Καλλιτέχνες: Μπάμπης Κεμανετζίδης, Στάθης Νικολαΐδης
Όσον εζήν’νες ’κ’ έλεπα πατέρα μ’, τη θυσία σ’ κι άμον ντ’ επέταξεν η ψ̌η σ’ εγροίκ’σα την αξία σ’ Πατέρας είσαι Εσύ, Θεέ μ’ γουρτάρεψον την ψ̌ην ατ’ Γιατί ’κ’ εγνώρτσεν τη χαράν καμίαν ση ζωήν ατ’ Σον κόσμον όλα ελλάγανε το ψ̌όπο μ’ ευκαιρώθεν Εδείσωσαν τ’ ομματόπα μ’ η καρδι͜ά μ’ εματώθεν Πατέρας είσαι Εσύ, Θεέ μ’ γουρτάρεψον την ψ̌ην ατ’ Γιατί ’κ’ εγνώρτσεν τη χαράν καμίαν ση ζωήν ατ’ Εσύ μόνον ’κ’ εδέκες με -ν- σ’ αούτ’ τον κόσμον πόνον Και πώς θα σύρω τον καημό σ’ και τη ζωής τον δρόμον; Πατέρας είσαι Εσύ, Θεέ μ’ γουρτάρεψον την ψ̌ην ατ’ Γιατί ’κ’ εγνώρτσεν τη χαράν καμίαν ση ζωήν ατ’ Ανάλαφρον να πάει εκεί σον ουρανόν το ψ̌όπο σ’ Λαφρύν’ το χώμαν ντο σ̌κεπάζ’, πατέρα μ’, το κορμόπο σ’ Πατέρας είσαι Εσύ, Θεέ μ’ γουρτάρεψον την ψ̌ην ατ’ Γιατί ’κ’ εγνώρτσεν τη χαράν καμίαν ση ζωήν ατ’ Τσ̌ατίν ο πόνον και βαρύ και μαύρον η ημέρα Σ’ εμόν την ψ̌ην πάντα θα ζεις ’κ’ επέθανες, πατέρα Πατέρας είσαι Εσύ, Θεέ μ’ γουρτάρεψον την ψ̌ην ατ’ Γιατί ’κ’ εγνώρτσεν τη χαράν καμίαν ση ζωήν ατ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| γουρτάρεψον | (προστ.) γλύτωσε κτ/κπ από, σώσε, διάσωσε | kurtarmak | |
| εγνώρτσεν | γνώρισε | ||
| εγροίκ’σα | κατάλαβα | ||
| εδείσωσαν | σκεπάστηκαν από ομίχλη | ||
| εδέκες | έδωσες | ||
| εζήν’νες | ζούσες | ||
| έλεπα | έβλεπα | ||
| ελλάγανε | άλλαξαν | ||
| εματώθεν | ματώθηκε | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επέθανες | πέθανες | ||
| επέταξεν | πέταξε | ||
| ευκαιρώθεν | άδειασε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| κορμόπο | κορμάκι | ||
| λαφρύν’ | ελαφρύνει | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| σ̌κεπάζ’ | σκεπάζω/ει | ||
| σύρω | σέρνω, τραβώ, ρίχνω | ||
| τσ̌ατίν | σκληρό, δύσκολο | çetin | |
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ην | ψυχή | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
