Προβολή Τραγουδιού
Καρδία μ’, ντο έ͜εις και πονείς |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Γιάννης Χαραλαμπίδης
Καρδία μ’, ντο έ͜εις και πονείς; Ντό έ͜εις κι αναστενάζεις; Γιαβάς̌ - αβάσ̌ι͜α καίεσαι και βρούλαν έξ’ ’κ’ εβγάλλεις Όνταν ευτάω «αχ!» και «βαχ!» τα χ̌ι͜όνι͜α όλια λύουν Τα δάκρυ͜α μ’ στάζ’νε σο χωνόν και τ’ αποκάμι͜α σβήουν Πολλά ραχ̌ι͜ά χωρίζ’νε μας, αρ’ ’κ’ έχ’νε τελεσίαν Τα γράμματα χαΐρ’ ’κ’ ευτάν’, πουλί μ’, ση μαναχ̌ίαν Θα πάω σ’ έναν έρημον, θα κλαίω, θα χορτάζω Θα λέω τα παράπονα μ’ καν’νάν να μη χολιάζω
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αβάσ̌ι͜α | αργά | yavaş | |
αποκάμι͜α | δαυλοί εστίας καιγόμενοι ή σβησμένοι | ||
βρούλαν | φλόγα | brûler | |
γιαβάς̌ | αργά | yavaş | |
έ͜εις | έχεις | ||
εβγάλλεις | βγάζεις | ||
έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
ευτάν’ | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
ευτάω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
έχ’νε | έχουνε | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καίεσαι | καίγεσαι | ||
καν’νάν | κανέναν | ||
λύουν | λιώνουν | ||
μαναχ̌ίαν | μοναξιά | ||
όλια | όλα | ||
όνταν | όταν | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
ραχ̌ι͜ά | ράχες, βουνά | ||
σβήουν | σβήνουν | ||
στάζ’νε | στάζουνε | ||
τελεσίαν | τέλος, τελειωμό | ||
χαΐρ’ | προκοπή, καλή τύχη, ευημερία | hayır/ḫayr | |
χολιάζω | θυμώνω κπ, αγανακτώ κπ | ||
χορτάζω | χορταίνω | ||
χωνόν | εστία, χωνευτήρι | χῶνος < χόανος | |
χωρίζ’νε | χωρίζουν, ξεδιαλέγουν |