Ανάθεμα και την εγάπ’, καμίαν ’κι λαρούται

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Κουρτίδης, Κώστας Σιαμίδης

Ανάθεμα και την εγάπ’,
καμίαν ’κι λαρούται
Άμον λαμπάδαν καίεται,
άμον καρφίν καρφούται

Αβούτο τ’ εμόν η καρδιά
ντο έχ̌’ και ’δέν ’κι λέει
Τα χ̌είλια μ’ λέγ’νε και γελούν
κι ατό αποπέσ’ κλαίει

Τραγωδώ, κλαίω και πονώ,
κανείς ’κι λέει «κανείται»
Κανείς ’κι λέει λόγον καλόν,
η καρδι͜ά μ’ να χουλείται

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτο	αυτό
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αποπέσ’	από μέσα
’δέν	τίποτα
εγάπ’	αγάπη
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έχ̌’	έχει
καίεται	καίγεται
καμίαν	ποτέ
κανείται	φτάνει, είναι αρκετό
καρφούται	καρφώνεται
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαρούται	γιατρεύεται, θεραπεύεται
λέγ’νε	λένε
τραγωδώ	τραγουδάω
χουλείται	ζεσταίνεται, θερμαίνεται