Προβολή Τραγουδιού
Ανάθεμα και την εγάπ’, καμίαν ’κι λαρούται |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Κουρτίδης, Κώστας Σιαμίδης
Ανάθεμα και την εγάπ’, καμίαν ’κι λαρούται Άμον λαμπάδαν καίεται, άμον καρφίν καρφούται Αβούτο τ’ εμόν η καρδιά ντο έχ̌’ και ’δέν ’κι λέει Τα χ̌είλια μ’ λέγ’νε και γελούν κι ατό αποπέσ’ κλαίει Τραγωδώ, κλαίω και πονώ, κανείς ’κι λέει «κανείται» Κανείς ’κι λέει λόγον καλόν, η καρδι͜ά μ’ να χουλείται
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αβούτο | αυτό | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αποπέσ’ | από μέσα | ||
’δέν | τίποτα | ||
εγάπ’ | αγάπη | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έχ̌’ | έχει | ||
καίεται | καίγεται | ||
καμίαν | ποτέ | ||
κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
καρφούται | καρφώνεται | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
λαρούται | γιατρεύεται, θεραπεύεται | ||
λέγ’νε | λένε | ||
τραγωδώ | τραγουδάω | ||
χουλείται | ζεσταίνεται, θερμαίνεται |