Ομάλ Νικοπόλεως

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γρηγόρης Πελικπασίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Η θάλασσα κι ουρανόν
η γη κι όλι͜α τα πάντα
Θα έρ’ται ένας καιρός
και για τ’ εμέν θα χάν’νταν

Τη στράταν ντο εδώκες με -ν-
μανίτσα μ’, ετελέθεν
και σον κόσμον γιατρικόν
σ’ εμόν την ψ̌ην ’κ’ ευρέθεν

Ο κόσμον έν’ ψεύτικον
κανείς πα ’κ’ εγροικά ’το
Χ̌αίρουνταν με την παράν,
ατό αναθεμά ’το!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
εγροικά	καταλαβαίνει
εδώκες	έδωσες
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έν’	είναι
έρ’ται	έρχεται
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
ευρέθεν	βρέθηκε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παράν	λεφτά, το χρήμα	para/pāre
’το	αυτό, το (προσωπική αντωνυμία)
χ̌αίρουνταν	χαίρονται
χάν’νταν	χάνονται, διώχνονται
ψ̌ην	ψυχή