Προβολή Τραγουδιού
Ανάθεμα τα θάλασσας
Αέρα παρχαρί’Στιχουργοί: Βασίλειος Ταρνανίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Καμπάς, Νάκης Πολυχρονίδης
Ανάθεμα τα θάλασσας και τον Ατλαντικόν-ι Και να περνίζω ’κ’ επορώ η πόδα μ’ έν’ μικρόν-ι Ξενιτείαν ν’ ετσ̌όκευες τσ̌ιπ ση κρεμού την κόψην Και πώς να καταρούμαι σε; Έεις και τ’ εμόν τ’ ανθρώπ’ς -ι Θεέ μ’, ντ’ έμορφα θ’ έπλανες κι εξούκ ’κι θα εφήν’νες, συνορθι͜αγμένα, σύντοπα αν τα μακρά ’κ’ εποίν’νες;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφα | όμορφα | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξούκ | λειψό/ά, ατελές/ή, λιγοστό/ά, να λείψει | eksik | |
| έπλανες | έπλαθες, δημιουργούσες, εμφάνιζες | ||
| εποίν’νες | έκανες, έφτιαχνες | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| ετσ̌όκευες | κατέπιπτες, επικαθόσουν, έκλινες υπό το βάρος | çökmek | |
| εφήν’νες | άφηνες | ||
| ’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
| καταρούμαι | καταριέμαι | ||
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| κρεμού | γκρεμού | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, απομακρυσμένα | ||
| περνίζω | διασχίζω, περνώ απέναντι | ||
| πόδα | ίχνος, πατημασιά, βήμα | ||
| συνορθι͜αγμένα | τακτοποιημένα, διορθωμένα | ||
| τσ̌ιπ | εντελώς, ολότελα, ακριβώς |