Προβολή Τραγουδιού
Δύο μαχ̌αίρι͜α σπάζ’νε με
Αέρα παρχαρί’Στιχουργοί: Βασίλειος Ταρνανίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Καμπάς, Νάκης Πολυχρονίδης
Τον ήλιον θα παρακαλώ ση ράχ̌ι͜αν ατ’ να παίρ’ με Σα ξένα τ’ ανεγνώριμα σ’ εγκαλιόπο σ’ να φέρ’ με Δύο μαχ̌αίρι͜α σπάζ’νε με εγάπ’ σ’ κι η αροθυμία σ’ κι εγώ, πουλί μ’, ψυχομαχ̌ώ σα μαύρα ξενιτείας Σην ξενιτείαν έρημος καν’νάν ’κ’ έχω σο γιάνι μ’ κι η αροθυμία σ’, πουλόπο μ’ άμον λεμ ρούζ’ απάν’ ι-μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
| ανεγνώριμα | μη γνώριμα, άγνωστα, ξένα | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αροθυμία | νοσταλγία | ||
| γιάνι | πλάι, πλευρό | yan | |
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| ’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| λεμ | υγρασία, δρόσος, πάχνη | nem | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ράχ̌ι͜αν | ράχη, πλάτη | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει | ||
| σπάζ’νε | σφάζουνε | ||
| φέρ’ | φέρνω/ει | ||
| ψυχομαχ̌ώ | ψυχομαχώ, χαροπαλεύω |