Προβολή Τραγουδιού
Μακρύν καϊτέ / Τικ
Αέρα παρχαρί’Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Καμπάς, Γιώργος Χριστοφορίδης, Νάκης Πολυχρονίδης
Κάθκα καρσ̌ί και τέρεν με και λόγον ξάι μη λες-ι Άψιμον τ’ ομματόπα σου ας καίουμαι εκειαπέσ’-ι Ομμάτι͜α δι͜αρμενεύω σας να μη μαραγγουλιάτεν Σα ξένα στ’ ανεγνώριμα να λέτε να γελάτε ♫ Ποία, πουλί μ’, να κρούν’ σο νου μ’ και ποία ν’ ανασπάλω; Αν απαροθυμώ ατα πάω το νου μ’ να χάνω Αγρόμηλον εφύτεψα τα μήλα ’θε είναι στύπα Σε καν’νάν στόμαν ’κ’ ένοιξα σε καν’νάν τιδέν’ ’κ’ είπα ♫ Όντες η ψ̌η μ’ θα κρύφκεται και κόφκουνταν τ’ ομούτι͜α μ’ Ατότε κόφτω απ’ εσέν όλια τα χαβεσλούκια μ’ Για τ’ εσέν έμ’νε γεσιρλούκ’ κι έρθα σ’ αούτ’ τα χάλια Η ψ̌η μ’ δύσκολα θα εηβαίν’ και σ’ εσόν την εγκάλιαν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ανασπάλω | ξεχάσω | ||
| ανεγνώριμα | μη γνώριμα, άγνωστα, ξένα | ||
| αούτ’ | αυτός/ή/ό | ||
| απαροθυμώ | ξεπερνάω τη νοσταλγία | ||
| ατα | αυτά | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| γεσιρλούκ’ | κυριολ. δουλεία μτφ. ταλαιπωρία, κακουχία | esirlık/esīr | |
| δι͜αρμενεύω | συμβουλεύω, νουθετώ | μσν. ὁρμηνεύω < αρχ. ἑρμηνεύω | |
| εγκάλιαν | αγκαλιά (αιτ.) | ||
| εηβαίν’ | βγαίνει | ||
| εκειαπέσ’ | εκεί μέσα | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| ένοιξα | άνοιξα | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ’θε | του/της | ||
| ’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
| κάθκα | κάθισε (προστ.) | ||
| καίουμαι | καίγομαι | ||
| καν’νάν | κανέναν | ||
| καρσ̌ί | απέναντι | karşı | |
| κόφκουνταν | κόβονται | ||
| κρούν’ | χτυπούν | ||
| κρύφκεται | κρύβεται | ||
| μαραγγουλιάτεν | μαραζώνετε, μαραίνεστε, μτφ. σκυθρωπιάζετε | μαραγγιάω | |
| ξάι | καθόλου | ||
| όλια | όλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| ομούτι͜α | ελπίδες | umut | |
| όντες | όταν | ||
| στύπα | ξινά, τουρσιά | ||
| τέρεν | κοίταξε (προστ.) | ||
| χαβεσλούκια | πόθοι, επιθυμίες, γούστα | heveslilik | |
| ψ̌η | ψυχή |