Προβολή Τραγουδιού
Άστρον έσ’νε ολόλαμπρον |
Στιχουργοί: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Καλλιτέχνες: Θεόδωρος Βεροιώτης
Άστρον έσ’νε ολόλαμπρον απάν’ σον ουρανόν -ι [Και -ν-] Ερρούξεν αναχάπαρα κι επέμ’να μαναχόν -ι Ερρούξες και ’κ’ ευρήκω σε ατσ̌ά που είσαι ατώρα κι εγώ κατατρυπέσκουμαι όσον δι͜αβαίν’ η ώρα Λένε έναν άστρον όνταν ρούζ’ έναν ευχ̌ήν ευτάς -ι κι εγώ τον Θόν παρακαλώ να ευρίγουμαι εμπροστά σ’ -ι Να ρούζω και κρεμίγουμαι σο ζεστόν την εγκάλια σ’ [Και] Να χάμαι σα φιλέματα σ’ σα μύρα σ’ και σα κάλλια σ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αναχάπαρα | απροειδοποίητα, ξαφνικά | στερ. αν- + haber/ḫaber | |
απάν’ | πάνω | ||
ατσ̌ά | άραγε | acep/ʿaceb | |
ατώρα | τώρα | ||
δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
εγκάλια | αγκαλιά | ||
εμπροστά | μπροστά, πρωτύτερα | ||
επέμ’να | απόμεινα | ||
ερρούξεν | έπεσε | ||
ερρούξες | έπεσες | ||
έσ’νε | ήσουν | ||
ευρήκω | βρίσκω | ||
ευρίγουμαι | βρίσκομαι | ||
ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κάλλια | κάλλη | ||
κρεμίγουμαι | γκρεμίζομαι, κατακρημνίζομαι | ||
μαναχόν | (έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά | ||
μύρα | οσμή, μυρωδιά | ||
όνταν | όταν | ||
ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει | ||
ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
φιλέματα | φιλιά | ||
χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω |