Άστρον έσ’νε ολόλαμπρον

Προβολή Τραγουδιού

Άστρον έσ’νε ολόλαμπρον
απάν’ σον ουρανόν -ι
[Και -ν-] Ερρούξεν αναχάπαρα
κι επέμ’να μαναχόν -ι

Ερρούξες και ’κ’ ευρήκω σε
ατσ̌ά που είσαι ατώρα
κι εγώ κατατρυπέσκουμαι
όσον δι͜αβαίν’ η ώρα

Λένε έναν άστρον όνταν ρούζ’
έναν ευχ̌ήν ευτάς -ι
κι εγώ τον Θόν παρακαλώ
να ευρίγουμαι εμπροστά σ’ -ι

Να ρούζω και κρεμίγουμαι
σο ζεστόν την εγκάλια σ’
[Και] Να χάμαι σα φιλέματα σ’
σα μύρα σ’ και σα κάλλια σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αναχάπαρα	απροειδοποίητα, ξαφνικά	στερ. αν- + haber/ḫaber
απάν’	πάνω
ατσ̌ά	άραγε	acep/ʿaceb
ατώρα	τώρα
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
εγκάλια	αγκαλιά
εμπροστά	μπροστά, πρωτύτερα
επέμ’να	απόμεινα
ερρούξεν	έπεσε
ερρούξες	έπεσες
έσ’νε	ήσουν
ευρήκω	βρίσκω
ευρίγουμαι	βρίσκομαι
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάλλια	κάλλη
κρεμίγουμαι	γκρεμίζομαι, κατακρημνίζομαι
μαναχόν	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μύρα	οσμή, μυρωδιά
όνταν	όταν
ρούζ’	πέφτει, ρίχνει
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
φιλέματα	φιλιά
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω