Προβολή Τραγουδιού

Εσύ π’ αγαπάς με

Καλλιτέχνες: Γιώτα Παπαδοπούλου, Παναγιώτης Ασλανίδης, Τάκης Παπαδόπουλος

Τ’ ομμάτα̤ σ’ γυαλίζ’νε,
την ψ̌η μ’ τυρα̤ννίζ’νε
Τ’ ονέρ’τα ντο είδα
για τ’ ατά εγώ

Εμέν ’κι τερούνε,
θα ρούζω σκοτούμαι
Χωρίς την εγκάλι͜α σ’
να ζω ’κ’ επορώ

Μαλλία μακρέα
και χ̌είλα̤ γλυκέα
Το πόι σ’ λαμπάδαν
άμον τη Λαμπρής

Εσύ π’ αγαπάς με
τσ̌αλούμι͜α μ’ ευτάς με
Χωρίς εμέναν
να ζεις ’κ’ επορείς

Ο καιρόν ολίγον,
νούντσον ατο ολίγον
γιατί θα τελείνταν
τα χρόνι͜α ντο ζεις

Έλα ας γλεντούμε
όσον ντ’ επορούμε
Αβούτο τον κόσμον
’κι κερδίζ’ κανείς

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτο	αυτό
άμον	σαν, όπως, καθώς
ατά	αυτά
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
εγκάλι͜α	αγκαλιά
επορείς	μπορείς
επορούμε	μπορούμε
επορώ	μπορώ
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
μακρέα	(επιθ.) μακριά
νούντσον	σκέψου (προστ.)
ομμάτα̤	μάτια
ονέρ’τα	όνειρα
πόι	ύψος, μπόι	boy
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
σκοτούμαι	σκοτώνομαι
τελείνταν	(αμτβ.)τελειώνουν, εξαντλούνται, μτφ. πεθαίνουν
τερούνε	κοιτούν
τσ̌αλούμι͜α	νάζια, σκέρτσα	çalım
τυρα̤ννίζ’νε	τυραννούν, ταλαιπωρούν
ψ̌η	ψυχή