Προβολή Τραγουδιού
Πεγαδί’ στράταν
Πεγαδί’ στράτανΣτιχουργοί: Θεόφιλος Πουταχίδης, Νίκος Π. Γεωργιάδης, Σίμος Σπυριδόπουλος
Συνθέτες: Θεόφιλος Πουταχίδης
Καλλιτέχνες: Θεόφιλος Πουταχίδης
Πεγαδί’ στράταν, πουλόπο μ’, εποίκα το για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, λέγω σε κι εγροίκα το Γουρπάνι σ’ να ’ίνουμαι, [και] για τ’ εσέν πώς λύγουμαι! Αρ’ όντες ’κ’ ελέπω σε καίγουμαι, βρουλίουμαι Πεγαδί’ στράταν, πουλόπο μ’, εποίκα το για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, λέγω σε κι εγροίκα το Ας σ’ ωμία σ’ το λαήν’, [και] πουλόπο μ’, επαίρ’να το Και τη πεγαδί’ τη στράταν απ’ εσέν εξέρ’ ατο Πεγαδί’ στράταν, πουλόπο μ’, εποίκα το για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, λέγω σε κι εγροίκα το Βρέχ̌’ και τρέχ̌’ το αλογόπο μ’ κι εγώ απάν’ στην αραπάν Ζίλια παίζ’ η κεμεντζ̌έ μ’ κι εγώ τραγωδώ γαπάν’ Πεγαδί’ στράταν, πουλόπο μ’, εποίκα το για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, λέγω σε κι εγροίκα το Παίρ’ τη πεγαδί’ τη στράταν πριν πιάν’ μας το κιντίν το αρνόπο μ’ να προφτάνω πριν γομούται το λαήν’ Πεγαδί’ στράταν, πουλόπο μ’, εποίκα το για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, λέγω σε κι εγροίκα το Έπαρ’ με κι εμέν, πουλόπο μ’, ση στράταν εκεί που πας Άστρα, τ’ ουρανού τσ̌ιτσ̌άκια θα γομώνω τη φοτά σ’ Πεγαδί’ στράταν, πουλόπο μ’, εποίκα το για τ’ εσέν, τσούνας κουτάβ’, λέγω σε κι εγροίκα το
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αραπάν | άμαξα | araba | |
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| βρέχ̌’ | βρέχει | ||
| βρουλίουμαι | φλέγομαι, καίγομαι | brûler | |
| γαπάν’ | οι βαρύτονες (μπάσες) τονικότητες μουσικού οργάνου, το βαρύτονα κουρδισμένο (μπάσο) όργανο | ||
| γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
| γομώνω | γεμίζω | ||
| γουρπάνι | θυσία | kurban/ḳurbān | |
| εγροίκα | κατάλαβε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εξέρ’ | ξέρω/ει, γνωρίζω/ει | ||
| επαίρ’να | έπαιρνα | ||
| έπαρ’ | πάρε (προστ.) | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| ζίλια | οι ψιλές τονικότητες ενός μουσικού οργάνου | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| ’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
| καίγουμαι | καίομαι | ||
| κεμεντζ̌έ | η λύρα | kemençe/kemānçe | |
| κιντίν | απόγευμα, δείλι | ikindi | |
| λαήν’ | λαήνι, πήλινο δοχείο για υγρά και κυρίως για νερό | ||
| λύγουμαι | λιώνω | ||
| όντες | όταν | ||
| πεγαδί’ | βρύσης | ||
| πιάν’ | πιάνει | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| τρέχ̌’ | τρέχει | ||
| τσ̌ιτσ̌άκια | λουλούδια | çiçek | |
| τσούνας | σκύλας | ||
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa | |
| ωμία | ώμοι |