Προβολή Τραγουδιού

Εμέν μάνα ’κ’ εγέννεσεν

Καλλιτέχνες: Γιάννης Τσανασίδης, Μπάμπης Ιωακειμίδης

Εμέν μάνα ’κ’ εγέννεσεν,
εμέν κύρης ’κ’ εποίκεν
Εμέν κορώνα εξέρασεν
σα ποταμάκρι͜α εφέκεν
 
Τυρα̤ννισμένο ψ̌ην έχω
πονεμένον καρδίαν
Έσπρυνανε τα μαλλία μ’
ας σην τυρα̤ννισίαν
 
Εγώ με το παλιόν το τέρτ’
καμίαν ’κ’ εκοιμέθα
Πάντα γενία βάσανα!
Ντο να ’φτάω; Ευρέθα!
 
Μάνα, μη τυρα̤ννίεσαι
και για τ’ εμά τα πόνια
Το τυχερό μ’ αέτσ’ έτον
να υποφέρω χρόνι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
γενία	καινούρια	yeni
εγέννεσεν	γέννησε
εμά	δικά μου
εποίκεν	έκανε, έφτιαξε	ποιέω-ῶ
έσπρυνανε	άσπρισαν
έτον	ήταν
ευρέθα	βρέθηκα
εφέκεν	άφησε
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
κορώνα	(ή κορόνα) κουρούνα, μτφ. προσφώνηση γυναίκας (για γυναίκα που χήρεψε), μτφ. καημένη	κορώνη
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
ποταμάκρι͜α	όχθες ποταμών
τέρτ’	καημός, βάσανο, στενοχώρια (ονομ.)	dert
τυρα̤ννίεσαι	τυραννιέσαι, ταλαιπωριέσαι
τυρα̤ννισίαν	τυράννια, ταλαιπωρία
’φτάω	(ευτάω) κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
ψ̌ην	ψυχή