Προβολή Τραγουδιού

Τ’ όνομα Σ’ Παναΐα

Καλλιτέχνες: Αντώνης Νικηφορίδης, Γιώργος Ορφανίδης

Το νυφικόν εφόρεσες,
ομοι͜άεις τη Παναΐας
Κλαίω και τυρα̤ννίουμαι
με τη φωτογραφία σ’

Το νυφικόν εφόρεσες,
κλαίω από καρδίαν
Τ’ εμόν έσ’νε η άνοιξην,
τ’ εμόν η Παναΐα

Όντες ακούω τ’ όνομα σ’
κόπεται η καρδία μ’
Κλαίω και κλαίει για τ’ εμέν
τ’ εμόν η Παναΐα

Σην εκκλεσίαν οξ̌ωκά
ρακίν έπα σην υεία σ’
’Κι πρέπ’ η νύφε να λιβών’
και κλαίει από καρδίας

Οι δύ’ εμουν πα μαναχοί
χώρι͜α ατώρα ζούμε
Τραγώδ’ εποίκα τ’ όνομα σ’
να κλαίμε, να πονούμε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατώρα	τώρα
εκκλεσίαν	εκκλησία
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
εμουν	μας
έπα	ήπια
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
έσ’νε	ήσουν
καρδίας	(τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κόπεται	κόβεται
λιβών’	συννεφιάζει
νύφε	νύφη
ομοι͜άεις	ομοιάζεις, μοιάζεις
όντες	όταν
οξ̌ωκά	έξω
πα	πάλι, επίσης
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
τραγώδ’	τραγούδησε (προστ.)
τυρα̤ννίουμαι	τυραννιέμαι, ταλαιπωριέμαι
υεία	υγεία
χώρι͜α	χωριστά