Προβολή Τραγουδιού
Parhari Anemo (Yayla Rüzgarı) |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ayşenur Kolivar, Νίκος Μιχαηλίδης
Εβράδυνεν, ε πουλί μ’, ν’ ακουλεύω το κιντίν¹ Ντό είπα σε κι εποίκες να βάλω σε ση νηγήν Εσύ έσουν καλέσσα, εμοίασες τον ήλιον Άντρας σ’ έτον άσ̌κεμος, εμοίασεν τον σ̌κύλον Χ̂ακεί, απάν’ σο Κουράν² έναν κρύον νερόπον Τ’ εμόν η σεβνταλίτσα άμον οξ̌ό φυτόπον ♫ Εξέβα απάν’ και σον παρχάρ’, τραγωδώ και σ̌υρίζω Η νισ̌αλού μ’ αν ’κ’ έν’ εκεί κλώσκουμαι οπίσ’ γυρίζω Απάν’ σον παρχάρ’ έλα, την κεμεντζ̌έ έπαρ’ κι έλα Να τραγωδώ ρωμαίικα, εσύ άκ’σον και γέλα Ας λέω σας τα κορτσόπα και τίναν αγαπούνε Ατείντς ντο παίζ’νε κεμεντζ̌έ κι ατείντς ντο τραγωδούνε Απάν’ σον παρχάρ’ έλα, την κεμεντζ̌έ έπαρ’ κι έλα Να τραγωδώ ρωμαίικα, εσύ άκ’σον και γέλα Η νισ̌αλού μ’ εμέντσε με, «αν ’κ’ έρχεσαι -ν- αντρίζω» [Κι] Άλλο καλλίον για τ’ εμέν, εγώ πα γυναικίζω Απάν’ σον παρχάρ’ έλα, την κεμεντζ̌έ έπαρ’ κι έλα Να τραγωδώ ρωμαίικα, εσύ άκ’σον και γέλα Το κορτσόπον ντο αγαπώ ομοίασεν τον ήλιον Για τ’ έμορφα τ’ ομματόπα τ’ς ντ’ έφαγα εγώ το ξύλον Απάν’ σον παρχάρ’ έλα, την κεμεντζ̌έ έπαρ’ κι έλα Να τραγωδώ ρωμαίικα, εσύ άκ’σον και γέλα Απάν’ σον παρχάρ’ έλα, την κεμεντζ̌έ έπαρ’ κι έλα Να τραγωδώ ρωμαίικα, εσύ άκ’σον και γέλα
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ακουλεύω | βάζω μυαλό | akıllanmak | |
άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αντρίζω | βρίσκω άντρα, παντρεύω/ομαι | ||
απάν’ | πάνω | ||
άσ̌κεμος | άσχημος | ||
ατείντς | αυτούς | ||
γυναικίζω | βρίσκω γυναίκα, νυμφεύομαι | ||
εβράδυνεν | βράδιασε | ||
εμέντσε | μήνυσε, διαμήνυσε, παρήγγειλε | ||
εμοίασεν | έμοιαξε | ||
εμοίασες | έμοιαξες | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφα | όμορφα | ||
έν’ | είναι | ||
εξέβα | βγήκα, ανέβηκα, μτφ. προέκυψα | ||
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
έσουν | (ιδιωμ.) ήσουν | ||
έτον | ήταν | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καλέσσα | καλή | ||
καλλίον | (επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα | ||
κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
κιντίν | απόγευμα, δείλι | ikindi | |
κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
νερόπον | νεράκι | ||
νηγήν | γη | ||
νισ̌αλού | αρραβωνιαστικιά, σημαδεμένη | nişanlı<nişān | |
ομματόπα | ματάκια | ||
ομοίασεν | έμοιασε | ||
οξ̌ό | οξιά | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
ρωμαίικα | (τουρκ. Rumca) η γλώσσα των Ρωμιών, η ποντιακή γλώσσα, αυτά που είναι των Ρωμιών γενικά | ||
σεβνταλίτσα | αγαπούλα | sevdalı | |
σ̌υρίζω | σφυρίζω, παίζω αυλό | σῦριγξ | |
τίναν | ποιον/α | ||
τραγωδούνε | τραγουδάνε | ||
τραγωδώ | τραγουδάω | ||
χ̂ακεί | εκεί |
¹ Να κάνω την απογευματινή μου προσευχή ² Ονομασία λόφου