Προβολή Τραγουδιού
Ν’ αηλί εμέν τον ξενιτέαν

Στιχουργοί: Βασίλης Μωυσιάδης
Συνθέτες: Βλαδίμηρος Χαραλαμπίδης
Καλλιτέχνες: Ματθαίος Τσαχουρίδης, Στάθης Νικολαΐδης
Ν’ αηλί εμέν τον ξενιτέαν ντο ζω πάντα σα μακρά Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Άτσ̌απα θα έρ’ται η ώρα να έρχουμαι σ’ εσέν σουμά; Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Τα καλά τα χρόνι͜α πάγ’νε Πόσα κι άλλο εγώ θα ζω; Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Κείμαι κα’ με τα μουράτι͜α, με τον πόνον εγνεφώ Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Όντες είσαι, ψ̌η μ’, σα ξένα κι άλλο αλήγορα γεράς Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Τρώ͜ει σε η αροθυμίαν κι ο καημόν τη ξενιτειάς Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Ανάθεμά σε, ξενιτείαν, νέ ακούς και νέ πονείς! Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Την εγάπ’ με μαχ̌αιρέαν κόφτς και σα δύο χωρί͜εις Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Άσ̌κεμον η ξενιτεία κι ίλιαμ όντες αγαπάς Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Το ποτήρ’ τη πικρασίας πίντς ατο δύο φοράς Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Αχ! Τη ξενιτείας χρόνι͜α ντό πολλά πάντα κρατούν! Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν! Και τα γράμματα, εμπάλι͜α μόνον να παρηγορούν Αχ! Ν’ αηλί... Αχ! Ν’ αηλί εμέν!
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αλήγορα | γρήγορα | ||
αροθυμίαν | νοσταλγία | ||
άσ̌κεμον | άσχημο, κακότροπο | ||
άτσ̌απα | άραγε, αναρωτιέμαι | acaba/ʿacebā | |
γεράς | γερνάς | ||
εγάπ’ | αγάπη | ||
εγνεφώ | ξυπνώ | ||
εμπάλι͜α | μπαλώματα | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
έρχουμαι | έρχομαι | ||
ίλιαμ | προπαντώς, ιδιαίτερα, ειδικά | illa/illā | |
κα’ | κάτω | ||
κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
κόφτς | κόβεις | ||
μακρά | (επιρρ.) μακριά, απομακρυσμένα | ||
μαχ̌αιρέαν | μαχαιριά | ||
μουράτι͜α | επιθυμίες, πόθοι | murat/murād | |
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
νέ | ούτε | ne | |
ξενιτέαν | ξενιτεμένο | ||
όντες | όταν | ||
πάγ’νε | πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε | ||
πίντς | πίνεις | ||
πολλά | πολλά (επίθ.), πολύ (επίρ.) | ||
σουμά | κοντά | ||
φοράς | φορές | ||
χωρί͜εις | χωρίζεις, ξεδιαλέγεις | ||
ψ̌η | ψυχή |