Προβολή Τραγουδιού
Κορτσόπον πέει με τ’ όνεμα σ’

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Ματθαίος Τσαχουρίδης, Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Ματθαίος Τσαχουρίδης, Πέλα Νικολαΐδη, Στάθης Νικολαΐδης
Κορτσόπον, πέει με τ’ όνεμα σ’, για πέει με, τίνος είσαι; Εμέν αγνά γιατί τερείς; γιάμ’, κόρη μ’, εγνωρί͜εις με; Ξένε, τερώ τον προσώπο σ’ κι έρ’ται σο νου μ’ ο κύρη μ’ Για πέει με κάτ’ ας σην ζωή σ’, μη χαλάντς το χατίρι μ’ Έναν καιρόν είχα κι εγώ άμον εσέν κορτσόπον Π’ εχάθεν σην ανταλλαγήν, πουλί μ’, εκεί σον Πόντον Εγώ, τον κύρη μ’ έχασα κι άμον χαροκαμένον Ας σου πατέρα την εγάπ’ χρόνι͜α αποκομμένον Μοναχοκόρην έχασα με τ’ όνεμαν, Ελένε Το ψ̌όπο μ’ και η καρδία μ’ αροθυμούν και κλαίγ’νε Η κόρ’ τ’ εσόν εγώ είμαι, εγροίκ’σα το λαλόπο σ’! Πατέρα μ’, εροθύμεσα το σπιχτόν τ’ εγκαλιόπο σ’
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγνά | αξιοθαύμαστα, περίεργα | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
ας σου | από τότε που, αφότου, από αυτό που, από του | ||
γιάμ’ | μήπως, ή μη | ya/yā + μη | |
εγάπ’ | αγάπη | ||
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
εγνωρί͜εις | γνωρίζεις | ||
εγροίκ’σα | κατάλαβα | ||
εροθύμεσα | νοστάλγησα | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
εχάθεν | χάθηκε | ||
κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
λαλόπο | φωνούλα | ||
όνεμα | όνομα | ||
όνεμαν | όνομα | ||
πέει | πες (προστ.) | ||
σπιχτόν | σφιχτό/ή | ||
τερείς | κοιτάς | ||
τερώ | κοιτώ | ||
τίνος | ποιού; | ||
χαλάντς | χαλάς, καταστρέφεις | ||
χατίρι | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
ψ̌όπο | ψυχούλα |