Ατσά θα γουρταρεύκουμαι

Προβολή Τραγουδιού

Ατσ̌ά θα γουρταρεύκουμαι
και να γλυτώνω, αρνί μ’,
αρ’ /και -ν- απ’ αούτα τα κακά
ντ’ εγρίβωσαν απάν’ ι-μ’;

«Ήμαρτα» είπα σον Θεόν,
τσ̌ίξον με, Παναΐα!
Τα τέρτι͜α και τα βάσανα
όλιαν εδώκες μίαν!

Όλια τα τέρτι͜α εδώκε με
αούτος ο Θεός -ι!
’Κι θα ’πορώ να σύρ’ ατα
ο καρίπ’ς μαναχός -ι!

Ας σην τύχην, γιαβρόπο μου,
φαίνετ’ έτον γραμμένον
Όσο θα ζω απ’ ετώρα
να έν’ η ψ̌η μ’ καμένον

Η καρδι͜ά μ’ ετσ̌ουρούεψεν,
εγέντον δύο αυλάκια
Ας σ’ έναν τρέχ’νε τ’ αίματα,
ας σ’ άλλο τα φαρμάκια

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αούτα	αυτά
αούτος	αυτός
απάν’	πάνω
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατα	αυτά
ατσ̌ά	άραγε	acep/ʿaceb
γιαβρόπο	μωράκι, μικρούλι, παιδάκι	yavru + -όπον
γουρταρεύκουμαι	γλυτώνω, διασώζομαι	kurtarmak
εγέντον	έγινε
εγρίβωσαν	προσκολλήθηκαν, γαντζώθηκαν	αγριφώνω<agrafer<grappa
εδώκε	έδωσε
εδώκες	έδωσες
έν’	είναι
έτον	ήταν
ετσ̌ουρούεψεν	σάπισε, αποσυντέθηκε, φθάρθηκε	çürümek
ετώρα	τώρα
ήμαρτα	ήμαρτον, δηλωτικό μετάνοιας, από τον αόριστο β΄ του αρχαίου ρήματος ἁμαρτάνω (αμάρτησα), έκφ. έλα σα ήμαρτα=μετανόησε
καρίπ’ς	ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος / (αιτ. πληθ.) ξένους, μοναχικούς, φτωχούς, ανήμπορους	garip/ġarīb
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
μαναχός	μοναχός, μόνος
μίαν	μια φορά
όλια	όλα
’πορώ	(επορώ) μπορώ
σύρ’	σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τρέχ’νε	τρέχουν
τσ̌ίξον	(προστ.) λυπήσου, συμπόνεσε	acımak
ψ̌η	ψυχή