.
.
Σύλλογος Ποντίων Ασπροπύργου «Ακρίτες»

Ετράνυνα σα πόνι͜α

Ετράνυνα σα πόνι͜α
fullscreen
Επέρασα απέσ’ ση ζωήν
μαύρα και άχαρα χρόνι͜α
Εγεννέθα απέσ’ σα βάσανα
κι ετράνυνα σα πόνι͜α

Άμον τη λάμπας το γυαλίν
ντο κρού’ς απάν’ τσακούται
Εφέκαμε τα μέρι͜α μουν
κι η ψ̌η πα φαρμακούται

Εχάσα και τ’ εμόν τ’ ανθρώπ’ς,
επέμ’να ορφανόν -ι
’Κι ξέρω ντό θα ’ίνουμαι
ατώρα μαναχόν -ι
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανθρώπ’ςανθρώπους
απάν’πάνω
απέσ’μέσα
ατώρατώρα
εγεννέθαγεννήθηκα
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
επέμ’νααπόμεινα
ετράνυναμεγάλωσα, ανέθρεψα τρανόω-ῶ
εφέκαμεαφήσαμε
εχάσαέχασα
’ίνουμαιγίνομαι
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρού’ςχτυπάς κρούω
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μέρι͜αμέρη
μουνμας
παπάλι, επίσης, ακόμα
πόνι͜απόνοι
τσακούταισπάει
φαρμακούταιφαρμακώνεται
ψ̌ηψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανθρώπ’ςανθρώπους
απάν’πάνω
απέσ’μέσα
ατώρατώρα
εγεννέθαγεννήθηκα
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
επέμ’νααπόμεινα
ετράνυναμεγάλωσα, ανέθρεψα τρανόω-ῶ
εφέκαμεαφήσαμε
εχάσαέχασα
’ίνουμαιγίνομαι
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κρού’ςχτυπάς κρούω
μαναχόν(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
μέρι͜αμέρη
μουνμας
παπάλι, επίσης, ακόμα
πόνι͜απόνοι
τσακούταισπάει
φαρμακούταιφαρμακώνεται
ψ̌ηψυχή
Ετράνυνα σα πόνι͜α

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost