Προβολή Τραγουδιού

Ετράνυνα σα πόνι͜α

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Δημήτρης Καρασαββίδης

Επέρασα απέσ’ ση ζωήν
μαύρα και άχαρα χρόνι͜α
Εγεννέθα απέσ’ σα βάσανα
κι ετράνυνα σα πόνι͜α

Άμον τη λάμπας το γυαλίν
ντο κρούς απάν’ τσακούται
Εφέκαμε τα μέρι͜α μουν
κι η ψ̌η πα φαρμακούται

Εχάσα και τ’ εμόν τ’ ανθρώπ’ς,
επέμ’να ορφανόν -ι
’Κι ξέρω ντό θα ’ίνουμαι
ατώρα μαναχόν -ι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
απάν’	πάνω
απέσ’	μέσα
ατώρα	τώρα
εγεννέθα	γεννήθηκα
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επέμ’να	απόμεινα
ετράνυνα	μεγάλωσα
εφέκαμε	αφήσαμε
’ίνουμαι	γίνομαι
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
μαναχόν	μοναχός (έναρθρο), μοναχό, μόνο/μοναχά (επίρρ)
μέρι͜α	μέρη
μουν	μας
πα	πάλι, επίσης
πόνι͜α	πόνοι
τσακούται	σπάει
φαρμακούται	φαρμακώνεται
ψ̌η	ψυχή