Είνας παιδάς και ένας κουτσ̌ή

Είνας παιδάς και ένας κουτσ̌ή
πάν’ όλεν τον ποταμόν
Ο παιδάς επέρασεν
η κουτσ̌ή ’κ’ επέρασεν

-Νέπε παιδά, δι͜άσο με
το καμίσι μ’ δίγω σε
-Το καμίσι σ’ ’κι θέλω
άλλον τάμαν τάξον με

-Νέπε παιδά, δι͜άσο με
το βραχ̌ι͜άλι μ’ δίγω σε
-Το βραχ̌ι͜άλι σ’ ’κι θέλω
άλλον τάμαν τάξον με

-Νέπε παιδά, δι͜άσο με
το ζωνάρι μ’ δίγω σε
-Το ζωνάρι σ’ ’κι θέλω
άλλον τάμαν τάξον με

-Κορτσόπον, περνίζω σε
το σπαλέρι σ’ τάξον με
-Ας σην ψ̌η μ’ κι ανέτερα
όλι͜α ας είν’ τ’ εσέτερα!