Ση θάλασσας το πέλαγον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Λαφαζανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης

expand_content

Ση θάλασσας το πέλαγον
πατώ και ’κι βολίζω
Για τ’ εσέναν, αρνόπο μ’,
[Λελεύω σε!]
τον κόσμον θα γυρίζω

Έφαες με, πουλί μ’, φά’ με,
για τ’ εσέν εγώ θα χάμαι
Το στόμα μ’ να ξεραίνεται
[Λελεύω σε!]
’κι λες με «χάιτε, ας πάμε»

Ση θάλασσας το πέλαγον
θα χτίζω δύο οτάδες
Σ’ έναν θα βάλω τη σεβντά μ’,
[Λελεύω σε!]
και σ’ άλλο τα πελιάδες

Έφαες με, πουλί μ’, φά’ με,
για τ’ εσέν εγώ θα χάμαι
Το στόμα μ’ να ξεραίνεται,
[Λελεύω σε, ασ’χώρετον]
’κι λες με «χάιτε, ας πάμε»

Ση θάλασσας το πέλαγον
έχασα την κλειδίτσα μ’
Μάνα μ’, ρούξον κι αράεψον,
[Λελεύω σε!]
σ’ εμέν κιορά̤ νυφίτσα

Έφαες με, πουλί μ’, φά’ με,
για τ’ εσέν εγώ θα χάμαι
Αν ίσως λέγω ψέματα,
[Λελεύω σε, ασ’χώρετον]
ψ̌ήκα μ’, ανάθεμά με!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αράεψον	(προστ.) ψάξε, αναζήτησε, γύρεψε	aramak
αρνόπο	αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
ασ’χώρετον	ασυγχώρητο
βολίζω	βουλιάζω, βυθίζομαι
έφαες	έφαγες
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιορά̤	ταιριαστός/ή/ό	göre
κλειδίτσα	σουγιάς
λελεύω	χαίρομαι
νυφίτσα	νυφούλα
οτάδες	δωμάτια	oda
πελιάδες	βάσανα, σκοτούρες	bela
ρούξον	(προστ.) πέσε
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
φά’	(προστ.) φάε
χάιτε	άντε	haydi<hay de (οθωμ.)
χάμαι	χάνομαι, μτφ. πεθαίνω
ψ̌ήκα	ψυχούλα