Όντες λύουν τα χιόνια

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μπάμπης Ιορδανίδης, Μπάμπης Κεμανετζίδης

Όντες τα χ̌ι͜όνι͜α λύγ̂ουνταν
και τα στράτας ανοίγουν
Όντες τη ραχ̌ί’ τα νερά
σα ορμόπα κυλίγουν

Μάνα μ’, να έ͜εις ακράνοιχτον
τ’ έρημον το πορτόπο σ’
Εντάμαν με την άνοιξην
θα έρ’ται το πουλόπο σ’

Όντες τα χ̌ι͜όνι͜α λύγ̂ουνταν
και τα τσ̌ιτσ̌άκια ανθίζ’νε
Όντες μανουσ̌άκια σ’ ορμάν’
τ’ έμορφα σκουντουλίζ’νε

Εντάμαν με την άνοιξην
και με τα χ̌ελιδόνι͜α
Μάνα, σιμά σ’ θα έρχουμαι
και θ’ ανασπάλτς τα πόνι͜α

Σην ξενιτει͜άν ο χ̌ειμωγκόντς
καμίαν ’κι τελείται
Ήλον ’κ’ ελέπ’νε τ’ ομμάτι͜α μ’
το ψ̌όπο μ’ να χουλείται

Μάνα μ’, οπίσ’ θα κλώσκουμαι
σαν κελαηδούν τ’ αηδόνι͜α
κι όντες ελέπ’ς την Χάλκοβαν¹
θα λύουνταν τα χ̌ι͜όνι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ακράνοιχτον	μισάνοιχτο/η
ανασπάλτς	ξεχνάς
ανθίζ’νε	ανθίζουν
έ͜εις	έχεις
ελέπ’νε	βλέπουνε
ελέπ’ς	βλέπεις
έμορφα	όμορφα
εντάμαν	μαζί
έρ’ται	έρχεται
έρχουμαι	έρχομαι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλώσκουμαι	γυρίζω, επιστρέφω
κυλίγουν	κυλάνε
λύγ̂ουνταν	λιώνουν
λύουνταν	λιώνουν
μανουσ̌άκια	μενεξέδες/βιολέτες	մանուշակ (manušak)<manafšak
ομμάτι͜α	μάτια
όντες	όταν
οπίσ’	πίσω
ορμάν’	δάσος	orman
ορμόπα	ρυάκια, ρεματιές
πόνι͜α	πόνοι
πορτόπο	πορτούλα, πορτάκι	porta
πουλόπο	πουλάκι
ραχ̌ί’	ράχης, βουνού
σκουντουλίζ’νε	ευωδιάζουν, μοσχοβολούν
στράτας	(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
τελείται	(αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει
τσ̌ιτσ̌άκια	λουλούδια	çiçek
χ̌ειμωγκόντς	χειμώνας
χουλείται	ζεσταίνεται, θερμαίνεται
ψ̌όπο	ψυχούλα

Σημειώσεις

¹ Τοπωνύμιο κορυφής ανάμεσα στον Διπόταμο και Κεχρόκαμπο Καβάλας

Προβολή Τραγουδιού

Όντες λύουν τα χ̌ι͜όνι͜α