Ο Χρήστον και ο Γώγον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Κωστάκης Πετρίδης, Χρήστος Χαραλαμπίδης

Η τραγωδία μ’ γεραλίν
και παραπονεμένον
Πώς να ευτάγω καϊρέτ’
και πώς να υπομένω;- ν

Αρχάγγελος για τον Χριστό
κι άλλ’ ένας για τον Γώγο
Θεέ μ’, απόψ’ θα προσ̌κυνώ,
εγώ, τ’ Εσόν τον λόγον

Πουλία άλλο ’κι κελαηδούν
και μαύρα τα ημέρας
Θεέ μ’, απόψ’ δύο Χριστούς
πώς εγροίκ’σες κι επέρες;

Ας σο χ̌ερόπον τη Χριστού
ανθρώπ’ εύραν την υείαν
Κι ο Γώγον με την κεμεντζ̌έν
ένοιεν την καρδίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανθρώπ’	άνθρωποι
ας σο	απ’ το	ασό σο (από το)
γεραλίν	πληγωμένο, τραυματισμένο	yaralı
εγροίκ’σες	κατάλαβες
ένοιεν	άνοιγε
επέρες	πήρες
εσόν	δικός/ή/ό σου
εύραν	βρήκαν
ευτάγω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
καϊρέτ’	ζήλος, αντοχή, εγκαρτέρηση	gayret/ġayret
κεμεντζ̌έν	λύρα	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
τραγωδία	τραγούδι
υείαν	υγεία
χ̌ερόπον	χεράκι