Σο φαγοπότ’/Σπέλια

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανδρέας Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης

Σο φαγοπότ’ εκάθουμ’νε
και έμ’νε υπνιασμένος [νέι]
Η νουσ̌αλή μ’ εθά̤ρρεσεν
πως έμ’νε μεθυσμένος [νέι]

Έμορφον και παντέμορφον,
όλ’ για τ’ εσέναν λέγ’νε [γιαρ]
Απάν’ σ’ εξώπορτον μ’ εβγαίντς
θα παίρ’νε σε και φεύ’νε [γιαρ]

♫

Ση Σπέλιας τον ανέφορον [και]
τσ̌αμούρι͜α και λιθάρι͜α [γιαρ, γιαρ]
Σειράν πάγ’νε τα κορτσόπα, [και]
σειράν τα παλληκάρι͜α [γιαρ, γιαρ]

Ση Σπέλιας τον ανέφορον [και]
σειράν στέκ’νε τ’ αλάτι͜α [γιαρ, γιαρ]
Εκεί τ’ αρνί μ’ εφίλεσα [και]
σ’ οφρύδι͜α και σ’ ομμάτι͜α [γιαρ, γιαρ]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλάτι͜α	έλατα
ανέφορον	ανήφορο
απάν’	πάνω
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
εβγαίντς	βγαίνεις
εκάθουμ’νε	καθόμουν
έμ’νε	ήμουν
έμορφον	όμορφο
εφίλεσα	φίλησα
κορτσόπα	κοριτσάκια
λέγ’νε	λένε
λιθάρι͜α	λιθάρια, πέτρες
νουσ̌αλή	αρραβωνιαστικό	nişanlı<nişān
όλ’	όλοι/α
ομμάτι͜α	μάτια
οφρύδι͜α	φρύδια
πάγ’νε	πηγαίνουν, έφυγαν, πάνε
παίρ’νε	παίρνουν
παντέμορφον	πανέμορφο/η
σπέλιας	σπηλιάς
στέκ’νε	στέκουν
τσ̌αμούρι͜α	λάσπες	çamur
φεύ’νε	φεύγουν