Παρχαρόπουλον/Δοξία

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανδρέας Κουγιουμτζίδης, Κώστας Καραπαναγιωτίδης

expand_content

Παρχαρομάνα ελάλεσεν
θ’ ευτάει χαράν και γάμον
Παντρεύ’ το παρχαρόπουλον
ση δείσα μαθεμένον

Λαλεί, λαλεί το Κρέν Πεγάδ’,
τα Δώδεκα Παρχάρι͜α
Τ’ οψίκ’ έρθεν κι εσ̌κέπασεν
τ’ Αε-Σερί’ τ’ ομάλια

Εφτά ημέρας φαγοπότ’,
εφτά ημέρας γάμος
Κι άλλα εφτά εκράτεσεν
τη σύντεκνου η παρέβγα

♫

Εσύ εμέναν έλεες
«ντό πολλά αγαπώ σε!»
Ατώρα σύρκεσαι σο γιάν’
κι από μακρά τερώ σε

’Δοξία μ’, Ευδοξία μ’
τρώγω τ’ εσά τα ψ̌ήα!

Εσύ είσαι μικρόν κορίτσ’,
ο νου σ’ ’κι κουλανεύ’ σε
Η μάνα σ’ έχ̌’ το καπαέτ’
’κι θέλ’ να δι͜αρμενεύ’ σε

’Δοξία μ’, Ευδοξία μ’
τρώγω τ’ εσά τα ψ̌ήα!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αε-Σερί’	του αϊ-Σέργιου ή αϊ-Γιώργη
ατώρα	τώρα
γιάν’	πλάι, πλευρά	yan
δείσα	ομίχλη	δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά
δι͜αρμενεύ’	συμβουλεύω/ει, νουθετώ/εί	μσν. ὁρμηνεύω < αρχ. ἑρμηνεύω
εκράτεσεν	κράτησε
ελάλεσεν	έβγαλε λαλιά, κάλεσε, αποκάλεσε, προσκάλεσε, οδήγησε
έλεες	έλεγες
έρθεν	ήρθε
εσά	δικά σου/σας
εσ̌κέπασεν	σκέπασε
ευτάει	κάνει, φτιάχνει	εὐθειάζω
έχ̌’	έχει
καπαέτ’	φταίξιμο, σφάλμα, έγκλημα	kabahat/ḳabāḥat
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κουλανεύ’	χρησιμοποιεί κτ, εκμεταλλεύεται κτ	kullanmak
κρέν	κρύο/α, δροσερό/ά
λαλεί	βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί
μαθεμένον	μαθημένη/ο
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
ομάλια	ομαλοί δρόμοι, ευθείες, πεδιάδες, ομαλά (επίρρ)
οψίκ’	γαμήλια πομπή προς παραλαβή της νύφης
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
παρχαρομάνα	γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής
παρχαρόπουλον	πουλί του παρχαριού
πεγάδ’	βρύση
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
σύρκεσαι	τραβιέσαι, αντέχεσαι
τερώ	κοιτώ
ψ̌ήα	ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα