Προβολή Τραγουδιού

Μ’ ανθόγαλαν ετράνυνες

Καλλιτέχνες: Άγγελος Βασιλειάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Σα παρχάρι͜α εγεννέθες
σον καθαρόν αέρα
Αγνόν η καρδι͜ά σ’ και η ψ̌η σ’,
μικρέσσα περιστέρα μ’

Μ’ ανθόγαλαν ετράνυνες
σα παχ̌έα τα εβόρας
Μακρά ας σην κάπνιαν κι ας σο τόζ’
κι ας σα λόγια τη χώρας

Με τοι ρομάνες ’λάσκουσ’νε
απάν’ και σο παρχάρι
Ποίος την καρδία σ’ θα κλέφτ’,
ρωμαίικον παλληκάρι;

Ποντιοπούλι͜α θα γεννάς,
θα είναι ευλοημένα
και με τη χάρην τη Χριστού
θα ζείτε χαρεμένα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγνόν	αλλόκοτο/η, περίεργο/η, σπουδαίο/α, αξιοθαύμαστο/η
απάν’	πάνω
εβόρας	σκιές, δροσερά μέρη
εγεννέθες	γεννήθηκες
ετράνυνες	μεγάλωσες
ευλοημένα	ευλογημένα
μακρά	(επιρρ.) μακριά, απομακρυσμένα
μικρέσσα	μικρή, νεαρή
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
παχ̌έα	παχιά
ρομάνες	παρχαρομάνες=του παρχαριού οι μάνες
ρωμαίικον	αυτό που είναι των Ρωμιών
τόζ’	σκόνη	toz
τοι	τους/τις
χαρεμένα	χαρούμενα
χώρας	ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
ψ̌η	ψυχή