Αροθυμώ την κάλη μ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Άγγελος Βασιλειάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Τα καρδοπονέματα σ’
σύρω μαναχός
Την εγάπην ψαλαφώ
και -ν-/αρ’ άμον γυρευός

Αροθυμώ την κάλη μ’
και κρούω το κιφάλι μ’
Τη κιφαλί’ μ’ εποίν’να ’γώ
κι εφέκε με σο χάλι μ’

Ρακίν πίνω και μεθύνω,
’ίνουμαι γεσίρ’
«Περισ̌άν’» εμέν κουίζ’νε,
τερούνε με σεΐρ’

Αροθυμώ την κάλη μ’
και κρούω το κιφάλι μ’
Τη κιφαλί’ μ’ εποίν’να ’γώ
κι εφέκε με σο χάλι μ’

Άμον το καμίν’ το ψ̌όπο μ’
καίεται, βρουλίζ’
Σην αποχωρισία σου
άλλο ’κι ταγιανίζ’

Αροθυμώ την κάλη μ’
και κρούω το κιφάλι μ’
Τη κιφαλί’ μ’ εποίν’να ’γώ
κι εφέκε με σο χάλι μ’

Έχτσες αλλού τη φωλέα σ’,
τιδέν ’κι νουνί͜εις
Τα χουσμέτι͜α μ’ ενέσπαλες
και -ν- οπίσ’ ’κι γυρί͜εις

Αροθυμώ την κάλη μ’
και κρούω το κιφάλι μ’
Τη κιφαλί’ μ’ εποίν’να ’γώ
κι εφέκε με σο χάλι μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
αροθυμώ	νοσταλγώ
βρουλίζ’	φλέγεται
γεσίρ’	κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες	esir
γυρευός	επαίτης, ζητιάνος
γυρί͜εις	γυρίζεις, γυρνάς
εγάπην	αγάπη
ενέσπαλες	ξέχασες
εποίν’να	έκανα, έφτιαχνα	ποιέω-ῶ
εφέκε	άφησε
’ίνουμαι	γίνομαι
καίεται	καίγεται
κάλη	η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
καμίν’	καμίνι
καρδοπονέματα	πόνοι της καρδιάς
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιφάλι	κεφάλι
κιφαλί’	κεφαλιού
κουίζ’νε	φωνάζουν, λαλούνε, καλούνε κπ ονομαστικά
κρούω	χτυπώ
μαναχός	μοναχός, μόνος
μεθύνω	μεθάω
νουνί͜εις	σκέφτεσαι
οπίσ’	πίσω
περισ̌άν’	εξαθλιωμένo, κακομοίρη, δυστυχή	perişan/perīşān
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
σεΐρ’	θέαμα πρόσφορο για διασκέδαση (τερώ σεΐρ: κοιτώ κάτι παραμένοντας αμέτοχος)	seyir/seyr
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
ταγιανίζ’	αντέχω/ει, βαστάω/ει, υπομένω/εις	dayanmak
τερούνε	κοιτούν
τιδέν	τίποτα
φωλέα	φωλιά
χουσμέτι͜α	υπηρεσίες, καθήκοντα, φροντίδες	hizmet
ψαλαφώ	ζητώ, αιτούμαι
ψ̌όπο	ψυχούλα