Αφορισμέντσα κλαίει

Απόψ’ σαν έρθεν εύρε με [ν’ αηλί εμέν]
αφορισμέντσα κλαίει [’μώ το νόμο σ’/έλα -ν- έλα]
Σ’ ομμάτι͜α απέσ’ τερώ ατεν [ν’ αηλί εμέν]
κι ατέ τιδέν ’κι λέει [’μώ το νόμο σ’]

Αρ’ όντες πίνω το ποτήρ’ [ν’ αηλί εμέν]
γομώνω με τα δάκρυ͜α μ’ [’μώ το νόμο σ’]
να κατενίζω πολεμώ [ν’ αηλί εμέν]
το ψ̌όπο μ’ και τ’ ομμάτι͜α μ’ [’μώ το νόμο σ’]

Τσαμώνω ατα τα άχαρα [ν’ αηλί εμέν]
κι ατά ύπνον ’κι παίρ’νε [’μώ το νόμο σ’]
Ανοίουν κι ασπαλίουνταν [ν’ αηλί εμέν]
σο νου μ’ μουράτι͜α φέρ’νε [έλα -ν- έλα/’μώ το νόμο σ’]

Όντες θα φεύ’ς ας ση ζωήν [ν’ αηλί εμέν]
έπαρ’, πουλί μ’, κι εμέναν [’μώ το νόμο σ’/έλα -ν- έλα]
Μ’ αφήντς ’μέναν απάν’ ση γην [ν’ αηλί εμέν]
μ’ ομμάτι͜α δα̤κρωμένα [έλα -ν- έλα]