Προβολή Τραγουδιού

Σ̌κύλ’ κουτάβ’, ανάθεμα σε

Καλλιτέχνες: Άγγελος Βασιλειάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Σ̌κύλ’ κουτάβ’, άμον την βδέλλαν
εγρίβωσες απάν’ ι-μ’,
έπιες όλι͜ον το γ̂αίμα μ’
’κι χάσαι ας σο γιάνι μ’

[Εχ!] Τα τέρτι͜α μ’ είναι πολλά
και τα πόνι͜α μ’ άλλ’ ατόσα
Αν κάθουμαι να λέγ’ ατα
δελι͜άεται η γλώσσα

Σ̌κύλ’ κουτάβ’, βρούλας φωτίαν
εσάρεψαν την καρδία μ’
’Κ’ ελέπ’ς με πώς ανασύρω;
Έχ̌’ και χάνω την υεία μ’

[Εχ!] Τα τέρτι͜α μ’ είναι πολλά
και τα πόνι͜α μ’ άλλ’ ατόσα
Αν κάθουμαι να λέγ’ ατα
δελι͜άεται η γλώσσα

Σ̌κύλ κουτάβ’, ανάθεμα σε,
πώς είσαι εσύ πλασμένον!
Τον Θεόν πα ’κι φοάσαι,
νε σ̌κύλ’ αφορισμένον

[Εχ!] Τα τέρτι͜α μ’ είναι πολλά
και τα πόνι͜α μ’ άλλ’ ατόσα
Αν κάθουμαι να λέγ’ ατα
δελι͜άεται η γλώσσα

Σ̌κύλ’ κουτάβ’, άφ’ς με κι οφύγον
να γαλενίζ’ το ψ̌όπο μ’
Κανείντανε τα πελι͜άδες
ντο έγκες σο κιφαλόπο μ’

[Εχ!] Τα τέρτι͜α μ’ είναι πολλά
και τα πόνι͜α μ’ άλλ’ ατόσα
Αν κάθουμαι να λέγ’ ατα
δελι͜άεται η γλώσσα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
ανασύρω	κλαίω γοερά με λυγμούς
απάν’	πάνω
ατα	αυτά
αφορισμένον	αφορισμένο, αναθεματισμένο
άφ’ς	άφησε (προστ.)
βρούλας	(τη) φλόγας, (τα) φλόγες	brûler
γαλενίζ’	γαληνεύει
γιάνι	πλάι, πλευρό	yan
δελι͜άεται	περιπλέκεται, μπερδεύεται, σκοντάφτει	θηλιάζω<θῆλυς
έγκες	έφερες
ελέπ’ς	βλέπεις
έπιες	ήπιες
εσάρεψαν	τύλιξαν, περικύκλωσαν, άρεσαν
έχ̌’	έχει
έχ̌’ και χάνω	πάω να χάσω
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
κανείντανε	φτάνουν, είναι αρκετά
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κιφαλόπο	κεφαλάκι
οφύγον	φύγε (προστ.)
πα	πάλι, επίσης
πολλά	πολλά (επίθ.), πολύ (επίρ.)
πόνι͜α	πόνοι
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
υεία	υγεία
φοάσαι	φοβάσαι
χάσαι	χάνεσαι
ψ̌όπο	ψυχούλα