Προβολή Τραγουδιού

Τη ζήση μ’, ψ̌η μ’, ετέλεσες

Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Σην καρδι͜ά μ’ ’ντώκες το μαχ̌αίρ’
και τσιμπονίζ’ το αίμα μ’
Έλα, τέρεν πώς ’κχ̌ύεται,
πουλόπο μ’, ας ση φλέβα μ’

Ποίσον την βούραν μαστραπάν
και πία ας σο γαίμα μ’
Πουλί μ’, να ινανεύ’ς ατο,
μ’ εθαρρείς λέγω ψέμαν

Φουρκίουμαι σα γ̂αίματα
άμον ποτάμ’ ντο τρέχ’νε
Τ’ ολόερα μ’ εγόμωσαν,
τελεμονήν πα ’κ’ έχ’νε

Γιαβρί μ’, τέρεν ντ’ εποίκες με
με το τρανόν τ’ ινιάτι σ’
Την ζήση μ’, ψ̌η μ’, ετέλεσες
αρ’ με το ταπιάτι σ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
βούραν	χούφτα
γ̂αίματα	αίματα
γαίμα	αίμα
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εγόμωσαν	γέμισαν
εθαρρείς	θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
ετέλεσες	τελείωσες κτ
έχ’νε	έχουνε
ινανεύ’ς	πιστεύεις, εμπιστεύεσαι	inanmak
ινιάτι	γινάτι, πείσμα	inat/ʿinād
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
’κχ̌ύεται	χύνεται
μαστραπάν	μικρή μεταλλική, πήλινη ή και γυάλινη κανάτα	maşrapa/maşraba
μαχ̌αίρ’	μαχαίρι
ολόερα	ολόγυρα
πα	πάλι, επίσης
πία	πιες (προστ.)
ποίσον	κάνε, φτιάξε (προστ.)	ποιέω, ποιῶ
πουλόπο	πουλάκι
ταπιάτι	συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου	tabiat/ṭabīʿat
τελεμονήν	τελειωμό
τέρεν	κοίταξε (προστ.)
τρέχ’νε	τρέχουν
τσιμπονίζ’	αναβλύζει με ορμή
φουρκίουμαι	πνίγομαι
ψ̌η	ψυχή