Προβολή Τραγουδιού

Σ̌εκέρι μ’ ’κι ανασπάλλω σε

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Κώστας Παναγιωτίδης

Έναν κούρταν ας σο ρακίν
έσταξεν σο καμίσι μ’
Σ̌εκέρι μ’, ’κι ανασπάλλω σε,
είσαι κλαδίν τη ψ̌ης ι-μ’

Σκοτία πίσσα, άστρα είν’,
φέγγος κι άμον ημέρα
Εμέναν επαλαλώσεν
έμορφος περιστέρα

’Σ σ’ αχούλι μ’ ξάι ’κ’ εβγάλλω σε,
παραδεισί’ πουλόπο μ’
Άντζ̌αχ ατότε τουρουλεύ’
τ’ έρημον το καρδόπο μ’

Σκοτία πίσσα, άστρα είν’,
φέγγος κι άμον ημέρα
Εμέναν επαλαλώσεν
έμορφος περιστέρα

Λέω περηφανεύκουμαι,
σουμά σ’ ξαν εγεννέθα!
Ατσ̌άπς τίνος το καπαγιάτ’
μακρά απ’ εσέν π’ ευρέθα;

Σύρω λιθάρι͜α σο κουίν,
τερώ αν έν’ βαθύν -ι
Άφ’σον τον άντρα σ’, νε πουλί μ’,
μ’ εθαρρείς έν’ εντροπήν -ι

Σκοτία πίσσα, άστρα είν’,
φέγγος κι άμον ημέρα
Εμέναν επαλαλώσεν
έμορφος περιστέρα

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
ανασπάλλω	ξεχνώ
άντζ̌αχ	μόλις που, μετά βίας, τότε μόνο	ancak
ατσ̌άπς	άραγε, αναρωτιέμαι	acaba/ʿacebā
άφ’σον	άφησε (προστ.)
αχούλι	μυαλό	akıl/ʿaḳl
εβγάλλω	βγάζω
εγεννέθα	γεννήθηκα
εθαρρείς	θαρρείς, νομίζεις, υποθέτεις
είν’	είναι (για πληθ.)
έμορφος	όμορφος/η
έν’	είναι
εντροπήν	ντροπή
ευρέθα	βρέθηκα
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καμίσι	πουκάμισο	υπό+καμίσιον<camisia
καπαγιάτ’	φταίξιμο, σφάλμα, έγκλημα	kabahat/ḳabāḥat
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κουίν	λάκκος, όρυγμα	kuyu
κούρταν	γουλιά
λιθάρι͜α	λιθάρια, πέτρες
μακρά	(επιρρ.) μακριά, απομακρυσμένα
ξάι	καθόλου
ξαν	πάλι, ξανά
παραδεισί’	παραδείσου
περηφανεύκουμαι	περηφανεύομαι
πουλόπο	πουλάκι
ρακίν	αλκοολούχο ποτό που παράγεται από τη ζύμωση φρούτων ή στεμφύλων φρούτων	rakı/ˁaraḳī
’ς	(ας) από
σ̌εκέρι	ζάχαρη, γλυκό/ά	şeker < şakar (περσ.) < śakkharā (οψ. σανσκ.) < śárkarā (σανσκριτ.)
σκοτία	σκοτάδι
σουμά	κοντά
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
τερώ	κοιτώ
τίνος	ποιού;
τουρουλεύ’	χαλαρώνει, γαληνεύει, καταλαγιάζει	durulmak
φέγγος	φεγγάρι
ψ̌ης	ψυχής