Προβολή Τραγουδιού
Τ’ αηδόνια εσερεύτανε |
Στιχουργοί: Κυριάκος Σαχανίδης
Συνθέτες: Βασίλης Αρχιτεκτονίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης
Τ’ αηδόνια εσερεύτανε σ’ εμόν το περιαύλιν Να κλαίγ’νε έρθαν μετ’ εμέν π’ έχασα την εγάπη μ’ Το ένοικο μ’ ορφάνεψεν, χωρίς εσέν θα χάμαι Εσύ ο ήλο̤ν κι η ζωή μ’, σκοτία πίσσα ατώρα Το κρίμα μ’ έτονε τρανόν, εγροίκ’σα το και κλαίγω Οπίσ’ έλα και ψαλαφώ συχώρεμαν να δί’ς με Τα άνθι͜α όλα σο κεπί μ’ άλλο ’κι σκουντουλίζ’νε Χωρίς εσέν, άμον εμέν, μαραίνουνταν και χάν’νταν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
άνθι͜α | άνθη | ||
ατώρα | τώρα | ||
δί’ς | δίνεις | ||
εγροίκ’σα | κατάλαβα | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
ένοικο | σπίτι, οικία | ||
έρθαν | ήρθαν | ||
εσερεύτανε | μαζεύτηκαν, συγκεντρώθηκαν | ||
έτονε | ήταν | ||
κεπί | κήπο | ||
’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
κλαίγ’νε | κλαίνε | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
σκοτία | σκοτάδι | ||
σκουντουλίζ’νε | ευωδιάζουν, μοσχοβολούν | ||
χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
χάν’νταν | χάνονται, διώχνονται | ||
ψαλαφώ | ζητώ, αιτούμαι |